F1: Η ταινία

Σύνοψη: Ο Σόνι Χέις, ένας κάποτε φοβερός οδηγός των αγώνων αυτοκινήτων που μετά από ένα σχεδόν θανάσιμο ατύχημα 30 χρόνια πριν, περιφέρεται ενίοτε και σε μεμονωμένους αγώνες και αμοίβεται καλά για το ξεχωριστό οδηγικό του στυλ που τον είχε κάνει διάσημο.

Ένας πρώην κολλητός του με τον οποίο οδηγούσαν μαζί θα του ζητήσει να τον βοηθήσει τώρα που έχει αναλάβει μια ομάδα με σκοπό να κερδίσει στους αγώνες της Formula 1. Ο Χέις τελικά θα δεχθεί, έχει τους προσωπικούς του λόγους. 

Άποψη: Kαμία αμφιβολία ότι το  «F1» του Τζόζεφ Κοσίνσκι είναι ένα κατόρθωμα τεχνικής ακρίβειας. Μερικές φορές, αυτό είναι όλο που χρειάζεται μια καλοκαιρινή ταινία για να κατέβει άνετα το ποπ κορν και η παγωμένη μπύρα. Να αφεθείς χωρίς πολλές απαιτήσεις, στα γκάζια των μονοθέσιων. Που όταν βρυχώνται, τότε αποκτά το μεγαλύτερο (μεθυστικό) ενδιαφέρον του το φιλμ, πολύ περισσότερο για τους λάτρεις της F1. Για τους υπόλοιπους έχει τον σταρ, το μελό με το ατύχημα, το φλερτ με το κορίτσι, την κόντρα παλιού-νέου που στο τέλος τα βρουν, όλα τα κλισέ συσταστικά συγκεντρωμένα και καλογυαλισμένα.

Ο Κοζίνσκι είναι στη φάση του όταν χώνει IMAX κάμερες στο μονοθέσιο, νιώθει το ίδιο άνετα όταν το έκανε στα κόκπιτ του Top Gun. Εθιστική εμβύθιση στη θέση του οδηγού, ασφυκτικά κοντινά πλάνα, έντονες οπτικές γωνίες που αξξίζουν τα όρια της ζάλης και εκπληκτικές εναέριες λήψεις. Δεν παρακολουθείς απλώς τον αγώνα, συμμετέχεις μεταφορά κάπως σαν την αίσθηση του 3D τύπου «βρίσκεσαι εκεί».

Αλλά, είπαμε. Εκεί εξαντλείται η πρωτοτυπία και η εθιστικότητα του φιλμ, όπως ακριβώς και στο Top Gun, το υπόλοιπο περιτύλιγμα είναι εκεί για τα μεσδιαστήματα και για να σιγοντάρει και να επεξηγεί τη δράση.

Ο Μπραντ Πιτ είναι φυσικά ιδανικός στην «Πιτ κατάσταση»: έντονη γοητεία, μια δόση κούρασης και ένα χαμόγελο που λέει ότι ξέρει περισσότερα από όσα αφήνει να φανεί. Αγοράζουμε.

Ο Ντάμσον Ίντρις είναι επίσης καλός στον ρόλο του αλαζόνα νεοφερμένου χαρισματικού οδηγού που προφέρει άφθονη ενέργεια on screen για να ματσάρει την ένταση που δημιουργείται μεταξύ τους.

O Koζίνσκι φυσικά καταλαβαίνει ότι αυτό που μετράει είναι πως θα απεικονίσει πιο ρεαλιστικά τον κόσμο της F1.  Έχει ουσιατικά ενσωματώσει την ταινία στο πραγματικό ημερολόγιο της F1 και η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εκπληκτική. Κάθε αλλαγή ταχύτητας, κάθε στάση στο pit, όλα είναι προσεκτικά επιλεγμένα, έχει εμμονή με κάθε λεπτομέρεια. Και στην εποχή της πράσινης οθόνης, αυτό το είδος χειροτεχνίας μοιάζει σχεδόν εντυπωσιακό.

Η F1 είναι κούκλα οπτικά, στον συναισθηματικό της πυρήνα είναι απλούστατη και χιλιοειδωμένη. Θα μπορούσε να κοπεί και ένα λίπος 20 λεπτών από τη συνολική διάρκεια των 156.