It's kind of a funny story

Ραφιναρισμένο μελό

Οι κινηματογραφιστές Μπόντεν και Φλεκ μετά το εξαιρετικό «Half Nelson» και το συμπαθέστατο «Sugar» δημιούργησαν άλλο ένα indie προσανατολισμού διαμαντάκι που αυτή την φορά έχει να κάνει με το εφηβικό άγχος προσαρμογής και αποδοχής από το σύνολο, το οποίο όμως χειρίζεται ευαίσθητα και με εξυπνάδα, ενώ αξιοποιεί τον εσωτερικό τρόπο ερμηνείας του Γαλιφιανάκη που καταφέρνει και ραφινάρει την έφεσή του προς το ακραίο.

Παράλληλα, αφήνει πεδίο στον νεαρό πρωταγωνιστή (εκεί που φοβάσαι ότι αναπόφευκτα θα τον καπέλωνε) να «αναπνεύσει» και να παίξει την μπάλα του, με αποτέλεσμα το φιλμ να σε αφήνει με ένα πλατύ χαμόγελο καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους της.

Με ένα αέρινο (και με έντονο υποδόριο χιούμορ) ύφος, αρκετές ευχάριστες σκηνές, συμπαθείς χαρακτήρες-τρόφιμους του ψυχιατρείου (και όχι γραφικούς) και μια συγκινητική εκτέλεση του «Under Pressure» των Bowie/Queen που λειτουργεί σαν καταλύτης, σου μένει η αίσθηση ότι έχεις να κάνεις με μια αξιόλογη γλυκόπικρη νεανική κομεντί.

Α.Κ.