ΣΕΙΡΕΣ

"Maniac" season 1: Ενδιαφέρον, αλλά άνισο

Δημοσίευση: 12 Οκτ. 2018, 13:55
Συντάκτης:

Σύνοψη: Ο Owen Milgrim είναι το μαύρο πρόβατο μίας πολύ πλούσιας οικογένειας, καθώς παλαιότερα είχε διαγνωστεί σχιζοφρενής. Η Annie Landsberg εθισμένη σε χάπια, προσπαθεί να διαχειριστεί το πένθος, και την χαμένη σχέση της με την μητέρα και την αδερφή της. Οι δύο τους θα συναντηθούν όταν λάβουν μέρος σε ένα επαναστατικό φαρμακευτικό πείραμα του Dr. Mantleray, στο οποίο για τρείς μέρες με την χορήγηση χαπιών, θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, ξεφεύγοντας από αυτήν, μέσω ονειρικών κόσμων και άλλων εαυτών.

Άποψη: Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο, αλλά και το παρελθόν ακόμα περισσότερο. Το «Maniac» ήταν μία από τις πιο πολυαναμενόμενες σειρές, λόγω Netflix, λόγω Emma Stone και Jonah Hill στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και Cary Fukunaga («True Detective») στην σκηνοθεσία και των 10 επεισοδίων, για δύο ανθρώπους που με ψυχοτροπικές ουσίες θα καταφέρουν να δραπετεύσουν από το παρελθόν που τους καταδιώκει. Στην πραγματικότητα είναι μία ενδιαφέρουσα σειρά, κατώτερη όμως των φιλοδοξιών που έχει η ίδια η σειρά για τον εαυτό της.

Ο Patrick Somerville («The Leftovers») πήρε την ομώνυμη νορβηγική σειρά και μαζί με τον Fukunaga την μετέφεραν σε μία φουτουριστική, και λίγο δυστοπική Νέα Υόρκη. Η σειρά δανείζεται στοιχεία από το «Black Mirror», του οποίου άνετα θα μπορούσε να είναι επεισόδιο, ή ακόμα  και του «Legion», έχοντας ένα παρόμοιο mindfucking, χωρίς το ίδιο πολυδαίδαλο σκεπτικό, ούτε την ίδια ψυχεδέλεια, η οποία στο «Maniac» είναι αρκετά πιο επιφανειακή. Στοιχεία επιρροής βέβαια υπάρχουν και από τον τεράστιο Stanley Kubrick και την ταινία σταθμό του είδους της επιστημονικής φαντασίας, το «2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος», αλλά και από τον Michel Gondry και κυρίως από το «Eternal Sunshine of the Spotless Mind» και το «The Science of Sleep». Από την άλλη έχει και μία δική του αισθητική, με παστέλ χρώματα να δεσπόζουν, κυρίως στις σκηνές του εργαστηρίου (η φωτογραφία από τον Darren Lew), διατηρώντας στοιχεία από την νορβηγική σειρά, ιδίως όσον αφορά τον τρόπο ερμηνείας και την κλινικότητα, αλλά και το είδος του μαύρου χιούμορ, που βλέπουμε συχνά σε σκανδιναβικές ταινίες και σειρές.  Ενώ όμως είναι μία σειρά δύο ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από δύο εξαιρετικές σειρές, την 1η σεζόν του «True Detective» και το «The Leftovers», στην νέα σειρά απουσιάζει η σεναριακή συνοχή, η κατεύθυνση και η υφολογική ομοιογένεια.

Ξεκινάει από μία κεντρική ιδέα, με ανθρώπους που μπλέκονται σε άλλους κόσμους, σε άλλα όνειρα, φέρνοντας στον νου και το «Inception», μόνο που απουσιάζει πλήρως ο στόχος των δημιουργών. Πρόκειται για μία σειρά που δεν είναι τόσο έξυπνη και βαθυστόχαστη όσο θέλει να νομίζει, ακολουθώντας έναν δρόμο που σταδιακά αποπροσανατολίζεται και εν τέλει δεν καταλήγει να πει κάτι. Αφήνει ανοιχτά θέματα, δεν κτίζει τις σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, με τους ηθοποιούς βέβαια να δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες. Η  Emma Stone και ο Jonah Hill είναι εντυπωσιακοί είτε βρίσκονται στο τώρα, είτε στα 80s, είτε σε νουάρ του ΄40, είτε σε σκορτσέζικου τύπου γκανγκστερικό δράμα. Ο Justin Theroux ως ο δημιουργός του πειράματος και η Sally Field ως η μάνα του είναι πολύ διασκεδαστικοί, αλλά είναι περισσότερο καρικατούρες, βγαλμένοι από b-movie sci-fi, αγγίζοντας συχνά την υπερβολή. Η απουσία συνοχής εντείνεται ακόμα περισσότερο με τους εμβόλιμους κόσμους, που άλλους τους αναπτύσσουν σε 45λεπτα επεισόδια, και άλλους μέσα σε 26 λεπτά, οδηγώντας σε μία ανομοιογένεια όχι μόνο υφολογική, αλλά ακόμα και στην διάρκεια των επεισοδίων. Το «Maniac» θα μπορούσε να ήταν πολύ καλό ως σειρά ανθολογίας, αλλά ως σειρά που θεωρητικά ακολουθεί έναν ενιαίο δρόμο, αποτυγχάνει να τον ακολουθήσει.

tags: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos