"Jessica Jones s02": Κολλήσαμε

Μετά από τρία χρόνια αναμονής και έχοντας παρακολουθήσει όλες τις υπόλοιπες σειρές του σύμπαντος της Marvel που προβάλει το Netflix, ήρθε η στιγμή και για τη δεύτερη σεζόν Jessica Jones. Γενικά να σημειώσουμε πως το Daredevil μας άφησε άφωνους, το Luke Cage ευχάριστα έκπληκτους, το Defenders και το Iron Fist σχετικά αδιάφορους, το Jessica Jones Season 1 πολύ ευχαριστημένους, αλλά δυστυχώς το Jessica Jones Season 2 κάπως απογοητευμένους. Να υπενθυμίσουμε πως στην πρώτη σεζόν, η Jessica Jones (Krysten Ritter) μας συστήνεται ως η οξύθυμη, αλκοολική μισάνθρωπος που διακαώς προσπαθεί να αγνοήσει τις δυνάμεις της. Όταν όμως αποφασίζει να σταματήσει τον Kilgrave, τον επικό David Tennant, φαίνεται πώς αποδέχεται τον ρόλο της υπερήρωα, αλλά με πολλές ερωτήσεις για τη ζωή και την ιστορία της αναπάντητες και έτσι ανυπομονούσαμε να μάθουμε περισσότερα.

Στην 2^η σεζόν λοιπόν, η Jessica (με παρότρυνση της πλέον ενοχλητικής Trish Walker/Rachael Taylor η οποία έχει σκοπό να διευρύνει την καριέρα της σε πιο σοβαρά θέματα από αυτά για τα οποία μιλά στην ραδιοφωνική εκπομπή της “Trish Talk”) ερευνά μια μυστική οργάνωση - IGH, οι επιστήμονες της οποίας ευθύνονται για τις δυνάμεις της Jessica αλλά και άλλων “powered people”. Καθώς η έρευνα προχωρά, βλέπουμε νέους χαρακτήρες να εμφανίζονται, που δεν είναι ούτε κακοί αλλά ούτε και ξεκάθαρα καλοί. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη αντίθεση με την προηγούμενη σεζόν: ο Kilgrave ήταν ξεκάθαρα ένας villain και η απόφαση της Jessica να τον κυνηγήσει για να τον σκοτώσει ήταν δικαιολογημένη, αλλά τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει η ήρωάς μας όταν αυτοί που κυνηγά βρίσκονται σε μια «γκρίζα» ζώνη; Επίσης, η πρώτη σεζόν μας προσέφερε κάτι φρέσκο, καθώς πολύ πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο με τον Harvey Weinstein, ασχολείτο με τον γυναικείο εκφοβισμό αλλά και τον βιασμό. Αυτή η σεζόν εμφανώς κάνει ανάλογες νύξεις, αλλά δυστυχώς οι συγκεκριμένοι διάλογοι καταλήγουν πολύ προβλέψιμοι. Η σεζόν αυτή θέλει λίγο υπομονή μέχρι να φτάσεις στα πολύ καλά επεισόδια (τα οποία επανορθώνουν και με το παραπάνω για την αργή πλοκή των προηγούμενων), για εμάς μετά το 7^ο, στο οποίο ανακαλύπτουμε σχεδόν ολόκληρο το backstory της Jessica: από το γιατί φορά συνέχεια αυτό το δερμάτινο μέχρι και το γιατί ονόμασε το γραφείο της “Alias Investigations.”

Η Ritter έχει βελτιωθεί στην ερμηνεία της σαν Jessica Jones, αλλά οι διάλογοι της όπως και το voiceover της, παραμένουν βεβιασμένοι. Αναφορικά με τους παλιούς χαρακτήρες, την παράσταση κλέβει η Jerri Hogarth (Carrie-Anne Moss), η οποία όσο εκδικητική και αν είναι, άλλο τόσο συναισθηματικά ευάλωτη και τελικά, ανθρώπινη, αποδεικνύεται. Όσον αφορά την Trish, θα σας πούμε την αλήθεια: μπορεί να την είχαμε συμπαθήσει και μπορεί κάθε φορά που την βλέπαμε να αναφωνούσαμε στην ομορφιά της, αλλά πια την μισούμε, σχεδόν. Πέραν του ότι αυτή ευθύνεται για την ρήξη στην σχέση της με την Jessica (υπομονή μέχρι το τελευταίο επεισόδιο, αξίζει), πρέπει κιόλας να την παρακολουθούμε να λαμβάνει τη μία λάθος απόφαση μετά την άλλη. Βέβαια, η Rachael Taylor, την υποδύεται εξαιρετικά και έτσι παθιαζόμαστε και εμείς.

Η σεζόν αυτή είναι αρκετά καλή και αξίζει να αφιερώσεις χρόνο. Όπως και η προηγούμενη σεζόν, είναι και αυτή γεμάτη δράση, μυστήριο και δολοφονίες, αλλά τα plot twists της δεύτερης σεζόν είναι ακόμα καλύτερα από της πρώτης. Προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί αν θα υπάρξει και τρίτη σεζόν, αλλά τουλάχιστον έχουμε να περιμένουμε στο ενδιάμεσο την τρίτη σεζόν Daredevil και τη δεύτερη σεζόν Luke Cage.