In-Edit 16: Theory of Obscurity: A film about The Residents

Η Θεωρία της Αφάνειας υποστηρίζει ότι ο καλλιτέχνης για να δημιουργήσει ένα καλλιτεχνικό έργο πρέπει να μην εκτίθεται προσωπικά αλλά να είναι απασχολημένος μόνο με το έργο του. Δεν υποστηρίζει κοινωνικό αποκλεισμό αλλά δεν θεωρεί απαραίτητη την προβολή -το ίματζ- του καλλιτέχνη σαν ροκ, ποπ ή οτιδήποτε άλλο θεού και σταρ, πάνω από το έργο του.
Μόνο έτσι, μένει ο αληθινός εαυτός απέναντι στο έργο και όχι στο κοινό. Αν μη τι άλλο ένα έργο Τέχνης είναι ουσιαστικά η προβολή σε ήχο, εικόνα, οτιδήποτε της προσωπικότητας του ατόμου που εκφράζεται.
Οι The Residents πρεσβεύουν και αυτό. Επί σαράντα και παραπάνω χρόνια τόσο η δράση τους όσο και το έργο τους διακρίνεται για την επιμονή, την αδιάλειπτη παραγωγικότητα και την επιβολή στις show business των δικών τους όρων και αισθητικών. Οι The Residents, είναι ακριβώς όπως πρέπει να λειτουργεί κάθε καλλιτεχνικός πυρήνας.  Αυτόνομος αλλά ταυτόχρονα με δικό του σύστημα διατήρησης της καλλιτεχνικής ακεραιότητας. Show business στρατηγική που δεν αποσκοπεί στο κέρδος αλλά στη διατήρηση και αυτονομία της Δημιουργίας. Οι Residents είναι το πρώτο και ίσως το τελευταίο αυθεντικό σχήμα Αμερικάνικου πολιτισμού και όχι κάποιας κουλτούρας ή υποκουλτούρας. Μπορεί το ροκ να είναι το πιο αυθεντικό  προϊόν Αμερικάνικης Τέχνης αλλά οι Residents είναι το όνειρο κάθε καλλιτέχνη που θέλει να επιβιώσει στο αδηφάγο και κερδομανές Καπιταλιστικό πρότυπο διαβίωσης χωρίς να βουτηχτεί στα Τάρταρα της μίας χρήσης ή των 15 λεπτών φήμης.
Είναι όμως και ακόμα πέρα από αυτό.

Είναι μια ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ και συμπαγής Πολιτιστική πρόταση που περιλαμβάνει σαν σύνολο όλες τις γνωστές Τέχνες (μουσική, θέατρο, κινηματογράφος, βίντεο, λογοτεχνία, χορός, γλυπτική, αρχιτεκτονική, ποίηση) σε διάφορες αναλογίες και χρωματισμούς, μαζί.  
Η ταινία "The Theory Of Obscurity" είναι ένα ντοκιμαντέρ από πιστό για πιστούς και ο δημιουργός Don Hardy, έφερε στο φως σημαντικά άτομα που συμμετείχαν ή έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία τους αλλά και μουσικούς που επηρεάστηκαν ή απλά θαυμάζουν το έργο τους (Ween, Primus, Jerry Harrison, Devo, Renaldo and the Loaf κλπ) αλλά όχι τους καθεαυτό τιμώμενους, διατηρώντας αλλά και τονίζοντας τη σημασία της μυστικότητας των αληθινών ταυτοτήτων του πρωτότυπου σχήματος, υπερτονίζοντας βέβαια την ασφαλιστική δικλείδα της θεωρίας ότι οι The Residents είναι μια ιδέα και όχι άτομα ή μουσικοί συγκεκριμένοι. Κάτι που φυσικά δεν πιστεύω ότι ισχύει αφού είναι πασιφανές ότι πρέπει να υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ή καθοδηγητής.
Για κάποιον που δεν έχει ιδέα, λίγα μόνο στοιχεία του ντοκιμαντέρ θα μπορούσαν να του τραβήξουν την περιέργεια για να ασχοληθεί μαζί τους. Ο Μύθος των Residents δεν έχει  λάμψη, ούτε έντονο δράμα, ούτε καταχρήσεις, ούτε σκάνδαλα.  Η Τέχνη τους δεν δημιουργεί φαντασιώσεις αλλά σκύβει με προσήλωση στην φθαρτή, σκοτεινή αλλά και άσχημη πλευρά της Ανθρώπινης ύπαρξης χωρίς να την μυθοποιεί.
Βλέπεις και ακούς την πολιτιστική τους συνεισφορά πάλι επιλεκτικά και επιτροχάδην αφήνοντας σχεδόν απ' έξω τις σημαντικότερες δημιουργίες τους (Cube-E Show, Eskimo και Demons Dance Alone), χωρίς να υπάρχει μια περισσότερο διαφωτιστική άποψη για τους νεόκοπους οπαδούς, μόνο μερικές επιδερμικές αναφορές ή ιδέες για την βασική τους Αισθητική.
Όμως για τους οπαδούς είναι ένα φιλμ που θέτει σε σωστά πλαίσια την Ιδέα και την επικοινωνεί σωστά και όχι να την επιβάλλει. Το υλικό έχει μέγιστη σημασία που είναι μαζεμένο όλο εδώ, μιας και πολλά τα βλέπαμε κατά καιρούς στο YouTube. Oι συνεντεύξεις λένε ουσιαστικά αυτά που γνωρίζαμε τόσα χρόνια με πολύ λίγα καινούρια στοιχεία, θα μπορούσαν να είχαν περισσότερες λεπτομέρειες και επίσης ο σκηνοθέτης θα μπορούσε να σταθεί και στα πρόσφατα 15 χρόνια της καριέρας τους που έχουν να δείξουν και αυτά σημαντικά έργα. Βασικά κάποια αποσπάσματα της τελευταίας περιοδείας/ρετροσπεκτίβας, είναι περισσότερο αποκαλυπτικά και σίγουρα όποιος πρόσεξε εκέι του αποκαλύπτονται όσα πρέπει να γνωρίζει για αυτούς.
Οι Residents δυστυχώς ακόμα και για τους οπαδούς τους παραμένουν η μπάντα του "The Mole Show" ή του "13th Anniversary Show"'. Η εικόνα τους είναι ακόμα τα Μάτια. Αλλά όταν είμαστε γαλουχημένοι με ποπ πρότυπα από μικροί δεν ξεκολλάμε να πάμε παρακάτω. Και οι Residents έχουν πολύ παρακάτω...  
Βέβαια ο σκηνοθέτης πιθανόν να μην είχε ή να μην του επετράπη περισσότερη πρόσβαση στα άδυτα του οργανισμού αλλά σίγουρα μόνο για την προσπάθεια και τη σκέψη αξίζει συγχαρητήρια, πόσο μάλλον που κατάφερε να φέρει εις πέρας ένα τέτοιο δύσκολο εγχείρημα...

Όμως για τους οπαδούς είναι ένα φιλμ που θέτει σε σωστά πλαίσια την Ιδέα και την επικοινωνεί σωστά και όχι να την επιβάλλει. Το υλικό έχει μέγιστη σημασία που είναι μαζεμένο όλο εδώ, μιας και πολλά τα βλέπαμε κατά καιρούς στο YouTube. Oι συνεντεύξεις λένε ουσιαστικά αυτά που γνωρίζαμε τόσα χρόνια με πολύ λίγα καινούρια στοιχεία, θα μπορούσαν να είχαν περισσότερες λεπτομέρειες και επίσηςο σκηνοθέτης θα μπορούσε να σταθεί και στα πρόσφατα 15 χρόνια της καριέρας τους που έχουν να δείξουν και αυτά σημαντικά έργα. Βασικά κάποια αποσπάσματα της τελευταίας περιοδείας/ρετροσπεκτίβας, είναι περισσότερο αποκαλυπτικά και σίγουρα όποιος πρόσεξε εκέι του αποκαλύπτονται όσα πρέπει να γνωρίζει για αυτούς.
Οι The Residents δυστυχώς ακόμα και για τους οπαδούς τους παραμένουν η μπάντα του ''The Mole Show'' ή του ''13th Anniversary Show''. Η εικόνα τους είναι ακόμα τα Μάτια. Αλλά όταν είμαστε γαλουχημένοι με ποπ πρότυπα από μικροί δεν ξεκολλάμε να πάμε παρακάτω. Και οι The Residents έχουν πολύ παρακάτω.....   
Βέβαια ο σκηνοθέτης πιθανόν να μην είχε ή να μην του επετράπη περισσότερη πρόσβαση στα άδυτα του οργανισμού αλλά σίγουρα μόνο για την προσπάθεια και τη σκέψη αξίζει συγχαρητήρια, πόσο μάλλον που κατάφερε να φέρει εις πέρας ένα τέτοιο δύσκολο εγχείρημα...
Xρήστος Μίχος