"Under the bridge": Στη σωστή πλευρά της ιστορίας

Σύνοψη: Νήσος Βικτώρια, Καναδάς. Η Ρεμπέκα Γκόντφρεϊ (Riley Keough) επιστρέφει μετά από χρόνια στην γενέτειρά της, με σκοπό να γράψει ένα βιβλίο για τα έφηβα κορίτσια της περιοχής.

ΣΧΕΤΙΚΑGoodrich

Σε ένα μοιραίο παιχνίδι της τύχης, η δεκατετράχρονη Ρίνα Βιρκ (Vritika Gupta) εξαφανίζεται, αφότου έφυγε από το σπίτι της για ένα πάρτυ. Η αρχική χαλαρότητα γύρω από το τι συνέβη, ένα ακόμα “Bic girl” που χάθηκε (“Bic” όπως οι αναπτήρες, το ίδιο αναλώσιμες), δίνει την θέση της σε μια αγωνιώδη έρευνα, ενώ ένα ολόκληρο σύστημα ξεδιπλώνει τις αδυναμίες του. Όχι απλά να προστατεύσει, αλλά να κατανοήσει το τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τις αδιάφορες φτερούγες του.

Άποψη: Το “Under The Bridge” βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Γκόντφρεϊ και ανατέμνει την αληθινή ιστορία και το πλαίσιο μιας άγριας δολοφονίας. Η σειρά ξεκινά με μια ενδιαφέρουσα δυναμική και ένα πολλά υποσχόμενο μυστήριο, που ξεφεύγει από το κλασικό “whodunnit” παράδειγμα γνωρίζοντας ότι αυτό δεν είναι το ουσιαστικότερο κομμάτι της ιστορίας.

Η αφήγηση συμπεριλαμβάνει με φροντίδα λεπτομέρειες της εποχής (η επίδραση της ποπ κουλτούρας των ‘90s στους εφήβους, από τον Τζον Γκότι ως τον Notorious B.I.G.) και δίνει χώρο στους χαρακτήρες και το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται, προσπαθώντας να αναμετρηθεί ισορροπημένα με την συνθετότητα των θεματικών. Τα κορίτσια που πρωταγωνιστούν (Chloe Guidry, Izzy G., Aiyana Goodfellow) είναι εξαιρετικά, ειδικά στην λεπτότητα των δυναμικών μεταξύ τους, το ίδιο και η συνολική προσέγγιση της εφηβικής ψυχολογίας, από την ευθραυστότητα ως την άγρια βιαιότητα.

Επιπλέον, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η σύνδεση της υπόθεσης με έμφυλες προεκτάσεις, τόσο σε ότι αφορά τον ρατσισμό και την ιστορία της οικογένειας του θύματος με την εξέλιξη -η μετανάστευση των Ινδών παππούδων και ο τρόπος τους να υπάρξουν σε ένα πολύ λευκό νησί εξερευνώνται στο τέταρτο επεισόδιο πλάι σε ένα δύσβατο, εξευτελιστικό δείπνο με φίλους- όσο και σε αυτές εκτός της υπόθεσης, με την προσωπική ιστορία της ιθαγενούς αστυνομικού Καμ Μπέντλαντ (Lily Gladstone) και την αναφορά σε κάτι που δεν συναντάμε συχνά. Την πρακτική αρπαγής Ιθαγενών βρεφών από τις οικογένειές τους από τις Αμερικανικές Αρχές για δεκαετίες, στον βωμό διατήρησης της λευκότητας.

Αν και η σειρά οχτώ επεισοδίων του Hulu γνωρίζει πώς να επικεντρωθεί στην σωστή πλευρά της ιστορίας και αποφεύγει έξυπνα τις παγίδες της αναπαράστασης των «κακών κοριτσιών», υποκύπτει σε μερικές άλλες, κυρίως σε ότι αφορά την δοσολογία.

Τα επεισόδια είναι διογκωμένα, συχνά αναίτια, ενώ οι πολλαπλές αφηγηματικές γραμμές ναι μεν εμπλουτίζουν αλλά σταδιακά δημιουργούν μια επαναληψιμότητα. Οι ενήλικοι χαρακτήρες μένουν κάπως ακατανότητοι, ειδικά αυτός της Ρεμπέκα, με τον οποίο η Riley Keough δεν μπορεί να κάνει και πολλά, και η γενικότερη ένταση που συνοδεύει τα γεγονότα δεν διατηρείται όπως θα έπρεπε για να μας καθηλώσει.

Η ίδια η έρευνα χάνει γρήγορα το ενδιαφέρον της και δίνει την θέση της σε πιο ευρεία εξερεύνηση της ιστορίας, που διαθέτει πολύ καλές στιγμές μεν, μπορούσε να ειπωθεί και καλύτερα δε.