"Society" season 1: Παραφορτωμένο και προφανές

Σύνοψη: Όταν ένα γκρούπ τελειόφοιτων λυκείου αναχωρεί για την τελευταία σχολική εκδρομή, κανείς δεν φαντάστηκε πως όταν θα επέστρεφαν πίσω την ίδια μέρα λόγω κακοκαιρίας, δεν θα έβρισκαν κανέναν άλλο άνθρωπο, μικρό ή μεγάλο. Χωρίς κανενός είδους επίβλεψη και όριο, οι μαθητές ξεσαλώνουν, μέχρι να συνειδητοποιήσουν πως είναι αναγκασμένοι να δημιουργήσουν την δική τους κοινωνία, τους δικούς τους νόμους και τη δική τους δικαιοσύνη.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Άποψη: Το “The Society” είναι μια μοντέρνα διασκευή του “Lord of the Flies”, αλλά ταυτόχρονα κάνει αναφορές σε μυριάδες άλλα θεατρικά και λογοτεχνικά έργα, ανάμεσα στα οποία εντοπίζουμε τα “Rosencrantz and Guildenstern are Dead” του Tom Stoppard, τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη και το εξαιρετικό “Walden Lake” του Henry David Thoreau. Ο δημιουργός της, Christopher Keyser, κάνει επίσης νύξη και σε νεανικά κινηματογραφικά και τηλεοτπικά εγχειρήματα, όπως τα “Die Welle” και “Riverdale”. Όπως λέει ένας χαρακτήρας της σειράς «Είμαστε σε κάποιο επεισόδιο του Riverdale ή της Σοβιετικής Ένωσης;»

Η σειρά φαίνεται περισσότερο απασχολημένη με βαρύγδουπες φιλοσοφικές ιδέες, οι οποίες ευνοούνται από την πλοκή. Εξ’άλλου δεν έχουμε παρακολουθήσει κάποια άλλη νεανική Αμερικάνικη σειρά που να προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια τα θέματα του σοσιαλισμού, της δημοκρατίας και της δικτατορίας. Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και τα θέματα της σχολικής βίας, της γυναικείας κακοποίησης και αυτονομίας, της θρησκευτικής πίστης και της γυναικείας ή ανδρικής πολιτικής ηγεσίας. Για αυτό τον λόγο, το “The Society” όντας παραφορτωμένο, είναι τις περισσότερες φορές άτσαλο και προφανές.

Το πρώτο επεισόδιο είναι σκηνοθετημένο από τον Marc Webb (“500 Days of Summer”, “The Amazing Spiderman 1&2”), και θέτει το πλαίσιο της ιστορίας: 200 πλούσιοι μαθητές είναι εγκαταλελειμένοι σε ένα αντίγραφο της πόλης τους, η οποία είναι περικυκλωμένη από δάση. Αν και δεν υπάρχει wi-fi, τα κινητά τους λειτουργούν, υπάρχει ρεύμα και νερό, ενώ υπάρχουν και τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ. Εν συνεχεία μαθαίνουμε πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής, ενώ οι νέοι θα πρέπει σύντομα να συμμορφωθούν με τους κανόνες της Cassandra (Rachel Keller), και αργότερα της αδερφής της Allie (Kathryn Newton). Ταυτόχρονα υπάρχει και η φρουρά (την οποία ξεχωρίζουμε μόνο από τα αθλητικά μπουφάν της), η οποία εφαρμόζει τους «νόμους». Αντίστοιχα, υπάρχει και μια ομάδα μελέτης, η οποία αναζητά απαντήσεις για το πώς βρέθηκαν εκεί και πώς γυρίζουν πίσω, ενώ άλλοι αναχωρούν για αναζήτηση γόνιμης γής, καθώς οι προμήθειες κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Δεν αργεί όμως η στιγμή που αυτή η νέα κοινωνία μετατρέπεται σε ένα κράτος, που μας θυμίζει κάπως τον κόσμο του George Orwell στο “1984”. Τακτικές εκφοβισμού, βασανιστήρια και μυστικές συμφωνίες. Σαφώς, το πραξικόπημα είναι μια πιθανότητα, ιδίως όταν υπάρχει ένας ψυχοπαθής στην παρέα.

Οι διάλογοι πολλές φορές είναι οδυνηροί, ενώ το καστ είναι τόσο μεγάλο που είναι αδύνατο να σας αναφέρουμε όλους τους βασικούς χαρακτήρες. Παρ’όλα αυτά, η σειρά κατανοεί καλύτερα τους γυναικείους χαρακτήρες της, ενώ ασκεί κριτική στην τοξική αρρενωπότητα και τον μισογυνισμό.

Το “The Society” αποτελείται από 10 επεισόδια περίπου μίας ώρας, για αυτό αν και πολλές φορές μας ενοχλεί, ποτέ δεν χάνει έδαφος. Αν και δεν αποτελεί κάποια πρωτοποριακή προσέγγιση στο “Lord of the Flies”, το κατάλληλο νεαρό κοινό είναι διαθέσιμο εκεί έξω, έτοιμο να απαιτήσει τη συνέχεια της ιστορίας!