Δράμα 2019: Οι νέοι δημιουργοί αποκαλύπτονται - Μέρος 5ο

Δημοσίευση: 23 Σεπτεμβρίου 2019, 17:10
Συντάκτης:

Το φετινό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας έφτασε στο τέλος του και ένα ακόμη πάρτι μικρομηκάδων ολοκληρώθηκε.

<a href="/nea/festival-dramas-perimenei-tin-tainia-soy/69271">Το Φεστιβάλ Δράμας περιμένει την ταινία σου</a>ΣΧΕΤΙΚΑΤο Φεστιβάλ Δράμας περιμένει την ταινία σου

Εδώ μπορείτε να θυμηθείτε τους νικητές της διοργάνωσης, ενώ ακολουθεί το 5ο μέρος με τις μικρές συνεντεύξεις των Ελλήνων δημιουργών, με τις οποίες παρουσίασαν τις ταινίες τους. 

Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς, σκηνοθέτης Ιάκωβος Παναγόπουλος.

Μετά από επίπονη έρευνα αλλά κι ένα πολύ προσωπικό βίωμα (μικρός είχε πέσει σε κώμα), ο σκηνοθέτης της ταινίας θέτει το ζήτημα της Νόσου του Κινητικού Νευρώνα (από την ίδια ασθένεια έπασχε ο Στίβεν Χόκινγκ). Οι έρευνες κράτησαν περίπου 2 χρόνια με τον σκηνοθέτη να έρχεται σε επαφή με οικογένειες οι οποίες είχαν μέλη που νοσούσαν. Ενας πατέρας κατάκοιτος, μια κόρη που αδυνατεί να το αποδεχθε και μια μητέρα που σηκώνει όλο αυτό το βάρος, με φόντο την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Ο σκηνοθέτης μόλις ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή.

Γραίγος, σκηνοθέτης Αλέξανδρος Κόντος.

Το τεράστιο ζήτημα της μετανάστευσης των Ελλήνων στο εξωτερικό κατά τη δεκαετία του ’70 και τα επακόλουθα του πραγματεύεται η ταινία του Αλέξανδρου Κόντου. Ο πρωταγωνιστής επιστρέφει στην Ελλάδα από τη Γερμανία  και βρίσκεται στη γειτονιά που είχε αφήσει εδώ και χρόνια μετά το θάνατο της μητέρας του.Το λόγο πήρε και ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Δημήτρης Πετρόπουλος ο οποίος αναφερόμενος στη θερμή συνεργασία με τον κ. Κόντο παρατήρησε πως «εγώ τον στηρίζω στα πρώτα του βήματα και αυτός με στηρίζει στα τελευταία μου».

Κλεονίκη, σκηνοθέτης Άννα Αντωνοπούλου.

Ταινία βασισμένη σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα, που διαδραματίζεται στην ορεινή Ευρυτανία. Μέσα από γυρίσματα που διήρκησαν ένα χρόνο, παρουσιάζεται η ζωή και οι αναμνήσεις μιας ηλικιωμένης γυναίκας, ετών 101, η οποία πάσχει από Αλτσχάιμερ. Μαζί με τη μνήμη της σβήνει ίσως και μία άλλη Ελλάδα, των προηγούμενων ετών. Η γυναίκα δεν ζει πια…

Στο δωμάτιο, σκηνοθέτης Γεωργία Σωτήρχου.

Τρεις πρωταγωνιστές  -και οι τρεις θύματα των συνθηκών. Ο πατέρας που μετά από ένα εγκεφαλικό και δε μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, η κόρη του που έχει χάσει στα 45 τη δουλειά της και θεωρεί πως δεν μπορεί να βοηθήσει τον πατέρα της και η νεαρή κοπέλα που προσέχει τον ασθενή και κατανοεί μέσα από την επαφή μαζί του τα θέλω και τις ανάγκες του. Μετά από την αποκάλυψη ότι ο η κόρη θέλει να κλείσει τον πατέρα της σε  ίδρυμα, η νεαρή αποφασίζει να δώσει μια λύση την ημέρα των γενεθλίων του λυτρώνοντας έτσι τον κατάκοιτο ασθενή.

Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς, σκηνοθέτης Βασίλης Κεκάτος.

Επηρεασμένος από την εικόνα των βενζινάδικων στις ΗΠΑ, τα οποία μοιάζουν να  αιωρούνται πολλές φορές στη μέση του πουθενά, ο Βασίλης Κεκάτος τοποθέτησε την ταινία του σε ένα παλιό βενζινάδικο κάπου στην Εθνική Οδό. Εκεί γίνεται η συνάντηση δύο ανθρώπων: ο ένας χρειάζεται λεφτά για να πάει στην Αθήνα και πλησιάζει τον άλλο προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαραίτητα ναύλα. Μεσα από λεκτικές αντιπαραθέσεις, οι δύο αυτοί άνθρωποι έρχονται κοντά. «Ήθελα να μιλήσω για την απόσταση που μας χωρίζει από όλα όσα ιδανικά θα θέλαμε», εξήγησε ο βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες Β.Κεκάτος ο οποίος αποκάλυψε στο κοινό της Δράμας πως όλη η ταινία του «χτίστηκε» πάνω στην τελευταία σκηνή…  Η μικρού μήκους του θα εξελιχθεί σε ταινία μεγάλου μήκους με τους ίδιους πρωταγωνιστές.

Η θάλασσα, σκηνοθέτης Μιχάλης Χαπέσιης.

Ο κύπριος δημιουργός χαρακτήρισε την ταινία αυτή ως την πιο προσωπική του: προκειται για μια αλληγορία με πολιτικό υπόβαθρο την οποία εμπνεύστηκε ακούγοντας στο ραδιόφωνο πως υπάρχει πιθανότητα κάποιοι από τους αγνοούμενους της Κύπρου να είναι ζωντανοί. Πρωταγωνιστής ένας αγνοούμενος Κύπριος κάπου στην βαθιά και ορεινή Τουρκία ο οποίος ονειρεύεται να επιστρέψει στο νησί του, μέσα από τη θάλασσα.  Έχοντας στα αυτιά του τον ήχο από τη θάλασσα της Κερύνειας.

Off guard, σκηνοθέτης Ντάϊνα Παπαδάκη.

Για την κυπριακή ταινία μίλησε ο διευθυντής φωτογραφίας της, Γιώργος Φρέντζος. Δύο άντρες φρουρούν ένα μυστηριώδες  κτήριο, μέχρι τη στιγμή που ο ένας αποφασίζει να μπει μέσα. Ένα περίεργο θρίλερ, όπως αναφέρθηκε. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην φωτογραφία της ταινίας και σε λεπτομέρειες που αφορούσαν τεχνικά ζητήματα.

Identity, σκηνοθέτες Πάνος Παππάς – Δέσποινα Χαραλάμπους.

Πολιτική αλληγορία μέσα από μία ταινία επιστημονικής φαντασίας που φανερώνει τη διαφορετικότητα σε αντίστιξη με τη μαζική κουλτούρα. Εμπνευσμένη από τα κόμιξ και την πολιτική, κάνοντας υπερβολική χρήση του λευκού χρώματος (που συχνά είναι το δαιμονικό χρώμα στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας), φανερώνει με τον τρόπο της πως κάθε αντίσταση σε οποιοδήποτε καθεστώς έχει και αυτή τα επακόλουθά της γι’ αυτόν που αντιστέκεται. Αξίζει να σημειωθεί πως οι σκηνοθέτες ετοιμάζουν και ταινία  μεγάλου μήκους.

Cloud, σκηνοθέτης Μιχάλης Δημητρίου.

Στην εποχή της επικοινωνίας μέσω ίντερνετ και social media ο καθένας βλέπει την ευκολία που προσφέρουν οι σύγχρονοι τρόποι που έχουν αναπτυχθεί, όμως ποτέ δεν ξέρει πραγματικά ποιος μπορεί να είναι στην άλλη άκρη της γραμμής. «Το ίντερνετ ήρθε και ήρθε για μείνει και μέσα από αυτό ο καθένας μας προβάλλει το προσωπείο που θέλει», υπογράμμισε ο σκηνοθέτης ο οποίος επιχείρησε μία αναπαράσταση της Αθήνας ταυτόχρονα με την αποτύπωση ενός οικογενειακού δράματος.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos