Shadow strays

Σύνοψη: Μια νεαρή εκτελέστρια με το όνομα 13 δε φαίνεται να πιστεύει τον σκοπο τον οποίο υπηρετεί, οπότε μπαίνει σε προσωρινή παύση καθηκόντων. Γνωρίζει έναν κατατρεγμένο πιτσιρικά που θυμίζει έντονα το παρελθόν της και αυτός θα είναι το λάδι στη φωτιά που θα ξεσπάσει εναντίον όλων, ακόμα και της ίδιας της οργάνωσης που ανήκει.

Γνώμη: Η πιό harcore ταινία δράσης της χρονιάς έφτασε νωρίς ανεβάζοντας τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη και είναι απο τις λίγες φορές που το Νetflix επιλέγει σωστά να προσφέρει λευκή επιταγή σε ημίτρελους σκηνοθέτες να κάνουν αυτό που ακριβώς θέλουν χωρίς επεμβάσεις απο χαρτογιακάδες, ανάλαφρα cuts στο μοντάζ και δημόσιες σχέσεις.

Απο πού θα ήταν αυτό το ντελίριο δράσης, αν όχι απο Ασία μεριά (συγκεκριμένα Ινδονησία) που θα δείχνει ξενδιάντροπα πως γίνεται σωστά η δουλειά; Ο σκηνοθέτης Timo Tjahanto είχε δώσει σημάδια στο κομμάτι του τρόμου (V/H/S-ABC of Death) για τα 'τέρατα΄ που υπάρχουν στο μυαλό του, μετέπειτα είπε να κάνει μια στροφή (προσωρινά βέβαια γιατί ήδη ετοιμάζει το Last train to New York με χιλιάδες ζόμπι) στο action κομμάτι. Το έκανε με το Headshot (2016) ,το ξανάκανε με 'στεροειδή' με το The Night comes for us (2018), σε μια πλάνη του μυαλού του έβγαλε μια κωμωδία που δε λειτούργησε σε κανένα επίπεδο -αν εξαιρέσουμε πάλι τις σκηνές δράσης- Τhe Big 4 (2022) ,οπότε επιστρέφει στη μαυρίλα των προηγούμενων φιλμ του.

Όπως οι χαρακτήρες των ταινιών του που χωρίζονται σε 'ζωντανούς-νεκρούς', κενούς απο συναίσθημα, αμοραλιστές χωρίς ίχνος χαράς στη ζωή τους.

Έτσι και η 13 με μόνη αχτίδα φωτός τον μικρούλη στο διπλανό διαμέρισμα που βασανίζεται κυριολεκτικά και μεταφορικά δίνοντας της το κίνητρο να απαντήσει με τόνους ακραίας βίας.

Προετοιμαστείτε για θάλασσες αίματος και ακρωτηριασμούς, μιάς και η ταινία δε χαρίζει κάστανα πουθενά, ούτε προσφέρει μπουκέτα στον αέρα, ούτε στις μάχες οι ηθοποιοί μετά απο κάθε cut βρίσκονται σε 8 διαφορετικά σημεία του περιβάλλοντος με ελαφρώς τσαλακωμένη γραβάτα. Εδω το ξυλίκι το νιώθεις μέσα σου, πραγματικα στο φινάλε νιώθεις εξαντλημένος, με μπόλικο οίκτο προς το καστ που τράβηξε όλα τα δεινά του κόσμου για να προσφέρει raw action εμπειρία.

Η πρωταγωνίστρια Aurora Ribero δεν ήταν μαχήτρια, οπότε βάζοντας τη τζίφρα της στο συμβόλαιο πήρε πακέτο ένα 4αμηνο καθημερινής εξαντλητικής προετοιμασίας στις πολεμικές τέχνες,σε μαθήματα αυτοάμυνας και εκπαίδευσης όπλων (απο ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν και συνήθως πάνε πακέτο με το σκηνοθέτη) βάζοντας τα κλάματα όπως η ίδια δήλωσε είτε απο κόπωση, είτε απο το πραγματικό ξύλο που έφαγε στα γυρίσματα.Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για τη μέντορα της στο έργο (Hana Malasan) με κερασάκι στη τούρτα την τελικής τους αναμέτρηση που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό.

Ούτως η άλλως ΟΛΕΣ οι σκηνές δράσης της ταινίας αποτελούν ένα μάθημα σε κάτι νεόκοπους σκηνοθέτες του Hollywood που προσπαθούν να σκηνοθετήσουν δράση και φτιάχνουν....'φασολάδα'. 

John Woo, Jackie Chan, Sam Peckinpah είναι μερικές απο τις επιρροές του συμπαθέστατου Τιμο (στις συντεντεύξεις μοιάζει μέ έναν μειλίχιο τύπο) σε αντίθεση με τις ακρότητες που παρουσιάζει. Εδώ το πράγμα θεωρείται απλό: όποιος λατρεύει τις ταινίες δράσης-πολεμικών τεχνών δεν πρέπει να χάσει αυτό το αριστούργημα, πάντα στα πλαίσια πως αποζημιώνει γι αυτό που υπόσχεται. Δεν φτιάχτηκε για να θαμπωθούμε απο ερμηνείες, ενώ τελευταία στιγμή αποσύρθηκε απο τις υποψηφιότητες πρωτότυπου σεναρίου.

Μια υπερ-απλοική ιστορία ανοιχτών λογαριασμών με μυστικές οργανώσεις, διεφθαρμένους πολιτικάντες, τομάρια και ανθρώπους που θέλουν γυρίσουν σελίδα στη ζωή τους.

Η αδρεναλίνη που θα σκάσει στα μούτρα σου όμως ύστερα απο άψογα χορογραφημένες μάχες σώμα με σώμα, καρφιά, ρόπαλα, σπαθιά σε έχει καρφώσει στο κάθισμα, όπως 'καρφωμένοι' σε διάφορα σημεία του περιβάλλοντος βρίσκονται οι περισσότεροι που έπαιξαν εδώ. 

Μάλλον η καλύτερη ταινία δράσης της σεζόν.