Ricky Gervais: SuperNature

Σύνοψη: Ο Ρίκι Ζερβέις μιλάει για τους κανόνες της κωμωδίας, κακομαθαίνει τις γάτες του κι εξηγεί γιατί η φύση είναι υπέροχη στο δεύτερο stand up σόου του στο Netflix.

Άποψη: Μετά το Humanity, ο καυστικός και λατρεμένος κωμικός (δημιουργός του The Office και After Life) Ricky Gervais επιστρέφει δριμύτερος και πιο βιτριολικός στο δεύτερο Netflix special που ετοίμασε και οι αντιδράσεις είναι ήδη πολλές, αν και οι περισσότερες άδικες.

Οι άνθρωποι αποδέχονται να γελούν με άλλους, αλλά δυσκολεύονται να γελάσουν με τους εαυτούς του και αυτό είναι ένα από τα βασικότερα προβλήματα της σύγχρονης κωμωδίας.

Όταν ο Gervais σατίριζε διάσημους στις Χρυσές Σφαίρες ήταν οκ, γιατί εκείνοι εκπροσωπούν το Άλλο, κάτι που δεν θα γίνουμε και δεν θα φτάσουμε. Όταν όμως σατιρίζει ή και ειρωνεύεται την ίδια μας την κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη, εκεί κάπου χαλάει το πράγμα.

Ο έντονα αυτοσαρκαστικός κωμικός είναι ξεκάθαρο πως με το νέο του stand up, ένα από τα καλύτερα και αστειότερα που μπορεί να βρει κανείς στο Netflix, απευθύνεται στο κοινό του. Δύσκολα μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος το Supernature αν δεν του αρέσει το χιούμορ του Gervais. Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται είναι ο εαυτός του, η ανθρώπινη φύση, το cancel culture και ο ρόλος της κωμωδίας μέσα σε αυτό, η LGBTQ+ κοινότητα και βέβαια οι λατρεμένες του γάτες.

Ο τρόπος που ωστόσο τα χειρίζεται είναι ξεκαρδιστικά προβοκατόρικος, με προφανή στόχο να συζητηθούν τα συγκεκριμένα θέματα αλλά και να σπάσει πλάκα με όσους παίρνουν στα σοβαρά τα όσα λέει και δυστυχώς πέφτει για άλλη μια φορά θύμα αυτού.

Παγκοσμίως τα διάφορα sites και χρήστες σε social media απομονώνουν φράσεις του βγάζοντάς τες από το κωμικό context και θεωρούν ότι τις εννοεί και τις λέει σοβαρά, ενώ ο ίδιος στο stand up αναφέρει κάποια στιγμή  που προκαταβολικά θέλει να δικαιολογήσει τον εαυτό του για αυτό που θα ακολουθήσει, ότι στις παραστάσεις του παίρνει ρόλους και αστειεύεται επί των ρόλων που ξεστομίζουν τέτοιες ατάκες και όχι επειδή στην πραγματική ζωή πιστεύει κάτι σχετικό.

Άλλωστε, το χιούμορ είναι μια ετεροτοπία αλά Michel Foucault, έχει μια δύναμη να πλάθει ένα παράλληλο κωμικό σύμπαν όπου το οτιδήποτε, από το πιο σοβαρό και τραυματικό μέχρι το πιο μικρό και ανώδυνο θα μπορούσε να φανεί αστείο, αρκεί το κοινό να πηγαίνει με αυτή την πρόθεση.

Το μόνο ίσως για το οποίο θα μπορούσε δικαίως να κατηγορηθεί ο Gervais στο νέο του stand up, είναι ότι σε αρκετά μεγάλο βαθμό ανακυκλώνει υλικό που έχει ξαναχρησιμοποιήσει στο παρελθόν, με διαφορετικά μεν αστεία πάνω σε αυτό αλλά δεν παύει να είναι κοινό θέμα, όπως επίσης ορισμένα αστεία είναι σαν να έχουν βγει από τα special του Dave Chapelle.

Παρόλα αυτά, η μία ώρα που διαρκεί περίπου περνάει αφάνταστα γρήγορα και χιουμοριστικά και αν στην μέση λίγο ξεφουσκώνει γιατί μιλάει περισσότερο για πράγματα που έχει ξαναπεί, η παράσταση κλείνει εξίσου αστεία με το Humanity, με πραγματικές αστείες καταστάσεις από την ζωή του.