Coming 2 America

Σύνοψη: O Πρίγκηπας Ακίμ και η Λίσα ζουν ειρηνικά και ευτυχισμένα με τις τρεις κόρες τους στο  Βασίλειο της Zαμούντα.

Όταν όμως ο (πατέρας του) Βασιλιάς Τζάφε πεθάνει και το αντίπαλο δέος, ο Στρατηγός Ίζι απαιτήσει την ένωση των δύο οικογενειών, ο Βασιλιάς πλέον Ακίμ, αναγκάζεται να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη για να βρει τον χαμένο γιο του, ώστε να αναλάβει τα πριγκιπικά καθήκοντά του.

Άποψη: Τίποτα δεν λειτουργεί σωστά σε αυτό το βαριεστημένο και ξεθυμασμένο sequel του προ 30ετίας Coming To America. Ένα φιλμ διχασμένο που προσπαθεί να αποδώσει φόρο τιμής στην αρχική ταινία, αλλά και ταυτόσχονα να εκμοντερνιστεί, αλλά να ισορροπήσει μεταξύ κάφρικου χιούμορ και ρομάντζου. Δύσκολα πράγματα αυτά και με τον Έντι Μέρφι εγκλωβισμένο στην περσόνα του παρελθόντος να δείχνει άστοχα κωμικός και όχι εύστοχα αστείος, το τελικό αποτέλεσμα είναι ξέπνοο και βαριεστημένο και σε πολλά σημεία μια ανέμπνευστη αντιγραφή.

Μια διαδικαστική πλοκή εναλλαγές μεταξύ Αμερικής και Αφρικής, με το δεύτερο κομμάτι που αφορά στη «Ζαμούντα» να υπερχειλίζει από μια κιτς και υπερβολική απεικόνιση έθνικ συλλογής κοστουμιών και σκηνικών, αλλά και μια κάπως αποστασιοποιημένη και εντελώς «Disney ταινία Κυριακή μεσημέρι) σεναριακή προσέγγιση όσων συμβαίνουν από τον Κένια Μπάρις, σεναριογράφο του Black-ish, αλλά και του The Witches και του κακού περυσινού reboot στο Shaft.

Οι δεύτεροι χαρακτήρες είναι όλοι στα όρια της καρρικατούρας και το βάρος πέφτει στον Μέρφι,  από τον οποίο περιμένεις να δώσει μια συνέχεια στην ευστροφία και την αβίαστη φυσικότητα με την οποία σου μεταδίδει κέφι.

Εδώ όμως δείχνει απρόθυμος να ρισκάρει, επιχειρεί μάλλον αμήχανα να στήσει μερικές λειτουργικές μούτες (ίσως στην περσόνα του στο κουρίο να βρίσκει ορισμένα δευτερόλεπτα έμπνευσης), προτιμά να ξεπατικώσει το υφάκι της πρώτης ταινίας (30 χρόνια μετά όμως φαντάζει τουλάχιστον παρωχημένο και στην καλύτερη των περιπτώσεων νοσταλγικά συμπαθές) και να αφήσει αναπάντεχα αρκετό χρόνο για τα μουσικοχορευτικά σκετσάκια που παραδόξως δεν είναι άσχημα και που προσφέρουν χαριτωμένα pause στην πλοκή.

Το κωμικό timing έχει απορρυθμιστεί εντελώς και τελικά πρόκειται για ένα sequel χωρίς λόγο ύπαρξης, έτσι όπως εκτελέστηκε.