Beverly Hills Cop: Axel F

Βρισκόμαστε στο Μπέβερλι Χιλς, όπου η δολοφονία ενός μυστικού αστυνομικού έχει χρεωθεί σε λάθος άνθρωπο. Η δικηγόρος Τζέιν Σάντερς αναλαμβάνει την υπόθεση, αλλά σχετικά γρήγορα καταλαβαίνει ότι η διαφθορά φθάνει μέχρι και τα υψηλόβαθμα στελέχη της αστυνομίας. Συνεχίζει να "σκαλίζει" την υπόθεση, μέχρι που γίνεται απόπειρα δολοφονίας εις βάρος της. Ο πατέρας της, αστυνόμος Άξελ Φόλι, μαθαίνει τι έγινε και επιστρέφει στο Μπέβερλι Χιλς, μία περιοχή στην οποία έχει δοξάστηκε στο παρελθόν με τις υποθέσεις που κατάφερε να διελευκάνει. Η επιστροφή του θα τον φέρει αντιμέτωπο με την κόρη του, με την οποία δεν έχει επικοινωνία εδώ και χρόνια, αλλά και με παλιούς του συναδέλφους. Έχει σκοπό να βρει τι έχει συμβεί, αλλά και να αναθερμάνει τη σχέση με την κόρη του. 

Η τέταρτη ταινία της πολυαγαπημένης σειράς ταινιών της δεκαετίας του ‘80 «Μπάτσος Του Μπέβερλι Χιλς». Μία ταινία που άργησε να κυκλοφορήσει τριάντα ολόκληρα χρόνια (μετά το αποτυχημένο 3ο μέρος) και μάλλον κάποιος λόγος υπήρχε γι'αυτό. 

Εμτελώς προσχηματικό αυτό το 4ο φιλμ, με τον Έντι Μέρφι σε καλή κατάσταση μεν και τις πετυχημένες μούτες του παρούσες (μόνο που τώρα προκαλούν μάλλον ελαφρό μειδίαμα), αλλά τα πάντα τόσο εύκολα και πρόχειρα φτιαγμένα, εντελώς απλοϊκά με στόχο φυσικά να ενισχύσυν την νοσταλγία για μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί εδώ και πολύ καιρό. 

Δεν χρειαζόμασταν έναν ακόμη "Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς", όπως δεν χρειαζόμασταν έναν ακόμη "Πρίγκηπα της Ζαμούντα" πριν μερικούς μήνες. O Έντι Μέρφι είναι ένας κωμικός με πηγαίο κωμικό ταλέντο, όμως αυτή η επανάληψη της αρχικής ταινίας (ορισμένες φορές σκηνή/σκηνή, διάλογο/διάλογο) που οι παραγωγοί και ο σκηνοθέτης του φιλμ βάφτισαν ως φόρο τιμής, δημιουργεί ένα τεράστιο χασμουρητό, πολύ περισσότερο μάλιστα από τη στιγμή και που τα υπόλοιπα μέλη του καστ που επίσης "επιστρέφουν" στους ρόλους τους, δεν μπορούν να ανταποκριθούν εξίσου και το αποτέλεσμα είναι μάλλον κωμικοτραγικό. 

Η ταινία τικάρει πολλά κουτάκια (ανάλαφρος τόνος, έντι μέρφι αστειάκια, η προβληματική σχέση με την κόρη του, οι διεφθαρμένοι προϊστάμενοι) αλλά με λάθος τρόπο, εντελώς αδιάφορες ερμηνευτικές στιγμές από Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ και Κέβιν Μπέικον στα όρια της καρικατούρας, η δράση και οι σεναριακή πλοκή είναι αναμασήματα του παρελθόντος, γνωρίζεις τι ακριβώς θα συμβεί σχεδόν σε κάθε πλάνο, ένα ξαναζεσταμένο φαγητό και μάλιστα όχι στο φούρνο της κουζίνας, αλλά τσακ μπαμ σε φούρνο μικροκυμάτων, με κάποια μέρη του "παγωμένα", κάποια άλλα πιο "ζεστά" από ότι πρέπει. 

Με λίγα λόγια, καταναλώνεται μεν (μόνο αν πεινάς πολύ), αλλά με ένα παγωμένο χαμόγελο. Ας ελπίσουμε μόνο να μη γυρίσουν και νέο "48 ώρες"...