Σύνοψη: Όταν η Marla φτάνει στο Hollywood σαν μια νέα επίδοξη σταρ μια αντισυμβατική ιστορία αγάπης εκτυλίσεται ανάμεσα σε εκείνη, τον οδηγό της και το αφεντικό τους, τον διάσημο δισεκατομυριούχο Howard Hughes.

Άποψη: Το 1958 η Marla Mabrey (Lily Collins) μετακομίζει στο Hollywood μαζί με τη μητέρα της (Annette Bening) προκειμένου να κυνηγήσει μια καριέρα ως ηθοποιός, υπογράφωντας ένα συμβόλαιο με τον ιδιόρυθμο μεγιστάνα του κινηματογράφου Howard Hughes (Warren Beatty). Εκεί γνωρίζει τον Frank Forbes (Alden Ehrenreich) που δουλεύει ως οδηγός για τον Hughes και ανάμεσα τους ξεκινά να αναπτύσεται ένα ειδύλιο, το οποίο ωστόσο δεν μπορεί να προχωρήσει τόσο λόγο των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων όσο και των αυστηρών κανόνων του Hughes που απαγορεύουν τις σχέσεις μεταξύ των υπαλλήλων. Καθώς οι δύο ήρωες βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στον μυστηριώδη κόσμο του Hughes απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις αξίες που τους χαρακτήριζαν και οι ζωές αλλάζουν, παίρνοντας κατευθύνσεις που κανένας τους δεν είχε προβλέψει.

Θα μπορούσε κανείς να πει πως το Rules Don’t Apply είναι μια ρομαντική κομεντί, να πει πως είναι μια σχεδόν βιογραφία του Howard Hughes, ότι είναι μια έντονη κριτική για το πως λειτουργούσε το Hollywood και η βιομηχανία του κινηματογράφου στα τέλη της δεκαετίας του 50. Κανένα όμως δεν θα ήταν απόλυτα σωστό και αυτό γιατί η ταινία εξερευνεί, αν και φευγαλέα, όλα τα παραπάνω χωρίς όμως να τα αφήνει να την χαρακτηρίσουν. Αν και αυτό φαίνεται να είναι μια συνειδητή επιλογή συχνά είναι κουραστικό και εμποδίζει το θεατή τόσο στο να συνδεθεί με τους χαρακτήρες όσο και στο να αποκτήσει μια ξεκάθρη εικόνα για την κατεύθυνση και το ύφος της ταινίας. Έτσι το τελικό αποτέλεσμα φαντάζει κάπως συγκεχυμένο αφηγηματικά και μπερδεμένο ως προς την ταυτότητα του και τα μηνύματα που επιθυμεί να επικοινωνήσει.

Το Rules Don’t Apply, το σενάριο και τη σκηνοθεσία του οποίου υπογράφει ο Warren Beatty, παραμένει πιστό στo ύφος των ταινιών που μας έχει συνηθίσει ο Beatty, ταινίες ιδιαίτερες που ενώ πάντα έχουν κάτι να πουν δεν είναι τόσο εύκολες στη θέαση. Αυτό συνήθως δεν οφείλεται τόσο στη θεματολογία όσο στην επιμονή του Beatty να αρνείται να συμβιβαστεί με τον καθιερωμένο τρόπο κινηματογραφικής αφήγησης, είτε αυτό αφορά τον ρυθμό του μοντάζ και της εξέλιξης της πλοκής είτε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει να αξιοποιήσει τα εκφραστικά μέσα που έχει στη διάθεση του. Το πιο δυσκολόπεπτο κομμάτι στην καινούργια του ταινία, ίσως να αποτελεί ο εξαιρετικά αργός ρυθμός της, ο οποίος εκτοξεύει τη διάρκεια της στις 2 ώρες, χρόνος που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγείται από τα γεγονότα της πλοκής.

Τόσο η Collins όσο και ο Ehrenreich φαντάζουν άχρωμοι και άοσμοι καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, αποτυγχγάνοντας να δώσουν ζωή στους χαρακτήρες τους. Αντίθετα, καθώς παρακολουθεί κανείς την ταινία θα δει από την οθόνη του να παρελαύνουν γνωστοί και ταλαντούχοι ηθοποιοί, όπως οι Candice Bergen και Martin Sheen μεταξύ άλλων, οι οποίοι όμως δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από αυτό, ένα πέρασμα, όσο επιτυχημένα και να το κάνουν. Η πιο ιδιαίτερη είναι ίσως η ερμηνεία του Beatty, ο οποίος φωτίζει τις παρεξενιές και τις ιδιορυθμίες του ήρωα του, ωστόσο το συνολικό αποτέλεσμα έχει έναν αέρα ναρκισισμού που τον περιβάλλει.

Αν και ενδιαφέρουσα, τουλάχιστον σε επίπεδο ιδέας, η ταινία είναι αρκετά αργή και συχνά μπερδεμένη ως προς το τι προσπαθεί να πει, με αποτέλεσμα να είναι κάτι που εύκολα ξεχνιέται και δυστυχώς αυτό να είναι ένα από τα προτερήματα της αφού όσο περισσότερο τη σκέφτεται κανείς τόσο περισσότερα αδύναμα σημεία αποκαλύπτονται.

Πρώτη δημοσίευση: 9 Μαΐου 2018, 16:58
Ενημέρωση: 9 Μαΐου 2018, 17:00
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Rules don’t apply (Rules don’t apply )
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
127

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos