Ο επιπόλαιος και επιφανειακός εργένης Owen Wilson αλλάζει τις γυναίκες με συχνότητα Άλφι και στυλ 15χρονου, λέει τηλεοπτικά τον καιρό μόνο και μόνο επειδη είναι ομορφιά και γενικώς είναι μια ξανθογαλανομάτα καζανόβα-φιγούρα: πιο στερεοτυπική χολυγουντιανή δεν γίνεται.  Ο αστείος απο μόνος του Ζακ Γαλυφιανακης, ειναι ο χοντρός-γλυκούλης-αλλοπρόσαλος και απροσάρμοστος φίλος που πάει συνήθως πακέτο με καθε γόη-επιτυχημένο, για το κοντράστ του πράγματος.

Και φυσικά από την πρώτη στιγμή, δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί η εξέλιξη του έργου: ήδη καταλαβαίνουμε οτι ο Wilson τελικά αλλάζει, ερωτεύεται αληθινά για πρώτη φορά και απο επιφανειακός μας προκύπτει «βαθύς» κι αυθεντικός. 

Και όλα αυτά, (άλλωστε το Χόλιγουντ αντιγράφει πιστα τη ζωή...) με τη βοήθεια μιας θεόσταλτης σχεδόν νεράιδας, φυλακισμένης στο σώμα μιας κοινής, καθημερινής γυναίκας: 1,80, ελαφριά ωσάν πούπουλο, γυμνασμένη αρμονικά,  καστανή, γαλανομάτα. Την οποια φυσικα βλέπουμε και όπως τη γέννησε η μάνα της, ε, μπαρδόν, ο αφρός της θαλάσσης.

Ο πατέρας του Ζακ λοιπόν πεθαίνει και εκείνος σέρνει για παρέα τον φίλο και την τρέλα του στο πατρικό του για να διευθετήσει τα κληρονομικά. Έτσι ξετυλίγεται το κουβάρι των καρμικών συναντήσεων και εσωτερικών διεργασιών και στους δυο πρωταγωνιστές.  Γιατί δεν αλλάζει μόνο ο γόης στο τέλος, αλλά και ο απροσάρμοστος Ζακ προσαρμόζεται, πλένεται (αυτό είναι για τον θεατή ανακουφιστικό μετά τις απανωτές ανατριχίλες που προσφέρουν οι ουκ ολίγες λιγδωμένες σκηνές), ξυρίζεται και -φυσικά- αχνοφαίνεται και για αυτόν μια υποψία φλερτ.

Οι ερμηνείες επισκιάζονται από το σενάριο, αλλά οκ, οι ηθοποιοί είναι πειστικοί, δηλαδή τους πιστεύεις, δεν έχουμε να κάνουμε με κομπάρσους. Αυτό ήταν μια προσπάθεια να βγει ενα θετικό σχόλιο για την ταινία, αλλά μάλλον προέκυψε πολύ βεβιασμένα... Είναι από τις ταινίες που θα πατήσεις 100 φορέες το Pause γιατί σίγουρα τόσες θα αφαιρεθείς και θα πιάσεις τον εαυτό σου να σκέφτεται τι θα πάρεις απο το σουπερμάρκετ. Pause βέβαια αν είσαι εκ των προτέρων αποφασισμένος ή αναγκασμένος να τη δεις ολόκληρη, αλλιώς στο πρώτο μισάωρο μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.

Οι κωμικές σκηνές  χλιαρές έως παγερές, η πρωτοτυπία άγνωστη λεξη, η ελαφρότητα αβάσταχτη. Μόνη πραγματικά ενδιαφέρουσα σκηνή της ταινίας η τελευταία,  με τον Ζακ απο τραγελαφική εκδοχή λύκου της στέππας να έχει μεταμορφωθεί σε καθώς πρέπει αστό που πλέον απολαμβάνει κοινωνικής αποδοχής, μα μέσα του έχει μείνει ένα κομμάτι νοσταλγικό και διχασμένο ανάμεσα στο αντικομφορμιστικό, το αυθεντικό και το κοινωνικά ορθό μα τελικά ψεύτικο. Όμως δε χρειάζεται να υπομείνουμε όλα αυτά τα βασανιστικά λεπτά για την χάρη της...

Η ταινία δεν είναι καλή. Η αρνητική διατύπωση είναι μια πιο εξευγενισμένη εκδοχή της απόλυτης: "Η ταινία ειναι κακή".

Ένα θεαματάκι για το οποίο κρίμα κι άδικα δαπανήθηκε ενέργεια, χρήμα και υποκριτικό ταλέντο (κατι που οι δύο πρωταγωνιστές αν μη τι άλλο έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν). Και είναι κρίμα και για εσάς να δαπανήσετε τόσα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο της ζωής σας.

Aλεξία Παπαϊωάννου

Πρώτη δημοσίευση: 24 Ιαν. 2016, 16:35
Ενημέρωση: 24 Ιαν. 2016, 16:35
Τίτλος:
Are you here (Are you here)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
114

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos