«Το πραγματικό είναι μία στιγμή του ψεύτικου»: To Dark City στον θερινό Παναθήναια
«Το πραγματικό είναι μία στιγμή του ψεύτικου»:
Όταν κυκλοφόρησε το The Matrix το 1999, όλοι...
6 ώρες
Please Give
Στο Μανχάταν, ένα ζεύγος επιτυχημένων αντικέρ, η Κέιτ και ο Άλεξ, σχεδιάζουν να ενώσουν το διαμέρισμά τους με το ακριβώς διπλανό, το οποίο με τον όρο να περιμένουν να πεθάνει η ηλικιωμένη που ζει εκεί και μετά να εγκατασταθούν. Βγάζουν τα προς το ζειν αγοράζοντας έπιπλα από πεθαμένους ηλικιωμένους και πουλώντας τα σαν vintage…
Δώσε και εμένα... Κάθριν!
Μια κομεντί που κάποιες στιγμές οδεύει προς το τραγικό, ορισμένες άλλες επιχειρεί ορισμένες (αδέξιες) απόπειρες να αποδώσει μαύρο χιούμορ, ενίοτε ξεπέφτει σε εύκολες λύσεις look alike ανεξάρτητης αμερικανικής παραγωγής (που δεν είναι). Η ταινία της Χολοφσίνερ διαθέτει ορισμένες όμορφες στιγμές, το επαρκές καστ υποκρίνεται σωστά, αλλά όχι εμπνευσμένα και παρά την καλή ιδέα, οι σεναριακές κοιλιές είναι αρκετές και το τέλος συγκριτικά αδιάφορο.
Πρώτη δημοσίευση: 11 Οκτ. 2010, 00:49
Ενημέρωση: 11 Οκτ. 2010, 00:53
Τίτλος:
Please Give (Γείτονες μέχρι θανάτου)Είδος:
Σκηνοθεσία:
Χώρα:
Έτος:
Διάρκεια:
87
Εταιρία διανομής:
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων