Lockout

Die hard sci-fi

Πολύ θα ήθελε ο Λικ Μπεσόν να ξεκινήσει μια σειρά από sci-fi Die Hard, αλλά δυστυχώς δεν του προέκυψε. Εδώ κανονικά θα έπρεπε να συνοψίσω την όποια κριτική του «Lockout», αλλά ας του αφιερώσω μερικές επιπλέον γραμμές για την τιμή των όπλων...

Το στόρι δεν το λες πρωτότυπο: Η κόρη του Πλανητάρχη έχει ανθρωπιστικές ανησυχίες και μεταβαίνει στην πιο σκληροπυρηνική φυλακή για να βρει αποδείξεις για τα πειράματα που γίνονται σε βάρος των κρατούμενων και εν άγνοιά τους. Όταν όμως από λάθος πέφτει στα χέρια τους και εκείνοι την κρατούν όμηρο με αντάλλαγμα την ελευθερία τους, ο κλήρος πέφτει στον έμπειρο πράκτορα της CIA (ναι, θα υπάρχει και το 2079…) για να την απελευθερώση.

Με μερικές καλογυρισμένες σκηνές δράσεις που «φωνάζουν» όμως για την έλλειψη μπάτζετ, κάποιες κλειστοφοβικές λήψεις με τα σκηνικά να θυμίζουν κάπως το Alien του Ντέιβιντ Φίντσερ, έναν μάτσο πρωταγωνιστή να προσπαθεί να θυμίσει κάτι από Τζον ΜακΛέιν (Die Hard) στην ατάκα και Μπράιν Μιλς (Taken) στο ξύλο παίζοντας με κόμικ προσέγγιση και άφθονο έως και αχρείαστο αρκετές φορές μαύρο χιούμορ, ο σκοπός του παραγωγού Μπεσόν και των «πουλέν» ακηνοθετών του ήταν ένα b-movie επιστημονικής φασαρίας που θα έκλεινε το μάτι στα αντίστοιχα των 80s και 90s, μόνο που από το πολύ το κλείσιμο, του έμεινε τικ...

Aπόστολος Κίτσος