Ενδιαφέρον, αλλά σχηματικό
Όταν το φιλμ ξεκινά, νομίζεις ότι θα δεις ακόμα μία ταινία δράσης, που εμβαθύνει στο κόσμο του λαθραίου εμπορίου και των ναρκωτικών, διανθισμένη με politically correct μηνύματα για την αγάπη και την οικογένεια. Στέκεσαι όμως σε δύο διαφοροποιητικούς παράγοντες: 1) To σκηνοθέτη και 2) Τον πρωταγωνιστή.
Και οι δύο συντελούν ώστε το Contraband να αποκλίνει σε ένα μικρό βαθμό από τα συνηθισμένα… Ο Baltasar Kormákur είναι ο άνθρωπος πίσω από το 101 Reykjavík, το ισλανδικό διαμαντάκι του 2000. Φαίνεται πως αρέσκεται σε σκοτεινές οικογενειακές συγκρούσεις και σε μια «cool» προσέγγιση των πραγμάτων. Από την άλλη, είναι ένας ακόμη αμφίσημος ρόλος για τον Μark Wahlberg, ο οποίος ως κινηματογραφική persona ακροβατεί επιτυχημένα ανάμεσα στο «κακό» και το «καλό» παιδί.
Τα παραπάνω κάνουν το φιλμ αρκετά ενδιαφέρον και ελκυστικό, όμως οι ρυθμοί προς το τέλος γίνονται κάπως κουραστικοί και οι χαρακτήρες σχηματικοί, ίσως γιατί δεν υπάρχει ο χρόνος για επιπλέον ανάπτυξη.
Εύη Αβδελίδου
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων