Boy erased

Νικόλ Κίντμαν, Ράσελ Κρόου. Αληθινή συνταρακτική ιστορία. Straight to dvd. Το είδαμε και αυτό.

Boy erased - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Η δεύτερη ταινία του Αυστραλού ηθοποιού Joel Edgerton (σκηνοθέτης και του The Gift) βασίζεται στα απομνημονεύματα του Garrard Conley για την εμπειρία του σε ένα πρόγραμμα “θεραπείας” ομοφυλοφίλων στο Άρκανσας όπου τον έστειλε ο μετριοπαθής αλλά βαθιά θρησκευόμενος πάστορας πατέρας του.  Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Jared, βρίσκεται ο  Lucas Hedges (υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του στο Manchester by the sea), δύο μεγάλοι Αυστραλοί ηθοποιοί η Nicole Kidman και ο Russell Crowe έχουν αναλάβει τους ρόλους των γονιών του, ενώ ο ίδιος ο Edgerton παίζει τον διευθυντή του προγράμματος “θεραπείας”, Victor Sykes.

Άποψη: Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία της χρονιάς που καταπιάνεται με αυτό το θέμα μετά το  The Miseducation of Cameron Post της Desiree Akhavan το οποίο είχε κινηθεί ωστόσο σε πιο κωμικές και feelgood προθέσεις. Πέρα από το προσωπικό ταξίδι του Jared τον οποίο πλαισιώνει με εντυπωσιακούς guests όπως ο Καναδός σκηνοθέτης Xavier Dolan ή ο Αυστραλός pop star  Troye Sivan, το Boy Erased εξετάζει και άλλες περιπτώσεις πέρα από τη δική του σχηματίζοντας έτσι ένα κολάζ βασανισμένων ανθρώπων, που υποφέρουν κυρίως εξαιτίας της εσωτερικής τους πάλης, της σύγχυσης, της αμφιβολίας και των αντικρουόμενων επιθυμιών.

Χαρακτηριστικό της ταινίας είναι ότι οι γονείς του Jared, σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους, είναι φανερό πόσο τον αγαπούν: αντιδρούν με ήπιο και μετριοπαθή τρόπο και δεν φαίνεται να επιθυμούν ούτε να τον πληγώσουν ούτε να τον ντροπιάσουν, θέλουν ωστόσο πάση θυσία να τον αλλάξουν.  Πετυχαίνει με αυτό τον τρόπο το Boy Erased να αφήσει την εντύπωση ότι η ομοφοβία, δεν είναι ακραία συμπεριφορά που προέρχεται από ακραίους ανθρώπους, αλλά μπορεί να είναι αποτέλεσμα των καλύτερων προθέσεων και να προέρχεται από τους πιο τρυφερούς γονείς.

Γίνεται επίσης φανερό ότι ο Joel Edgerton επιθυμεί να μας εισάγει σταδιακά στον κόσμο αυτών των προγραμμάτων ¨θεραπείας”, αφήνοντας τον να ξεδιπλωθεί και να αποκαλύψει μόνος του την ασχήμια και τη βιαιότητα του. Σκηνοθετεί λοιπόν την ταινία με όρους ψυχολογικού θρίλερ, να υπονοεί περισσότερα απ’ όσα δείχνει, χτίζοντας σασπένς και δημιουργώντας προσδοκίες για το τελικό ξέσπασμα του ήρωα, το οποίο ωστόσο δίνεται τελικά με τρόπο πολύ πιο υποτονικό απ΄ότι αναμενόταν.

Γενικά η ταινία, παρά το ενδιαφέρον θέμα της, το εντυπωσιακό καστ και το πλεονέκτημα των προσωπικών βιωμάτων του συγγραφέα, εξελίσσεται μάλλον προβλέψιμα, δίνει την αίσθηση ότι παρά τη μεγάλη της διάρκεια δεν βρήκε χρόνο να αναπτυχθεί όσο ήθελε και τελικά δεν κορυφώνεται ποτέ, τόσο από άποψη πλοκής τόσο και από άποψη συναισθημάτων.

Ενδιαφέρον και αυθεντικός ωστόσο, παραμένει ο τρόπος  με τον οποίο ο νεαρός πρωταγωνιστής, αντιμετωπίζει τις πιέσεις που δέχεται. Παρά την ειλικρινή επιθυμία του να αλλάξει για χατίρι των γονιών του, τόσο η οξυδέρκεια του όσο και η περηφάνια του, αργά ή γρήγορα δημιουργούν ρωγμές στο τοίχος που χτίζουν γύρω του και τελικά αναπόφευκτα επαναστατεί η λογική του καθώς συνειδητοποιεί ότι μπορεί όντως οι γονείς του να έκαναν ό,τι θεώρησαν ότι ήταν σωστό, αλλά αυτό δεν είχε σημασία γιατί πολύ απλά, είχαν εξαρχής άδικο.

Πρώτη δημοσίευση: 31 Μαΐου 2019, 20:49
Ενημέρωση: 2 Ιουνίου 2019, 14:14
Τίτλος:
Boy erased (Διαγραφή ταυτότητας)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
115
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos