3096 days

Mία βουτιά 3096 ημερών στο υπόγειο όπου κρατήθηκε η μικρή Nατάσα Κάμπους μέχρι να καταφέρει να βγει ξανά στην επιφάνεια, βασισμένη συν τοις άλλοις και στην αυτοβιογραφία της.
3096 days - κριτική ταινίας

Εφιάλτης σε ένα παγωμένο ψιθύρισμα

Aν τα χρώματα έχουν πολλές διαφορετικές σημασίες, ανάλογα με το περιβάλλον μέσα στο οποίο τα βίωσε κανείς, για τη μικρή Νατάσα το κόκκινο θα είναι πάντα συνδεδεμένο με το φόβο. Φορούσε ένα κόκκινο φόρεμα όταν ο άντρας αποφάσισε να της επιβάλλει την κατάβαση σε ένα υπόγειο το οποίο χάραξε τα όριά του στο μέσα της.

Στο φιλμ αυτό της Sherry Hormann που εκφράζει πάνω απ' όλα τη ευαισθησία της απέναντι στη θυματοποίηση (βλ. Αντίστοιχα και το Λουλούδι της ερήμου) τα πλάνα είναι άρρωστημένα καθαρά και συμμετρικά μαζί και το μάτι της κάμερας μοιάζει με αυτό ενός φοβισμένου παιδιού. Η  Antonia Cambell-Hughes, που με την παρουσία της έκανε το Bright Star να τρεμο-παίζει, μαζί με τη μικρότερη Amelia Pidgeon είναι ταιριαστά ολιγόλογες, όπως και η ταινία στο σύνολό της. Στα σημεία που γίνεται πιο ομιλητική, πιέζει το συναίσθημα, μόνο και μόνο λόγω θεματικής, πόσο μάλλον όταν τα ερεθίσματα γίνονται δεσπόζοντα στη δραματικότητά τους. Η αποδόμηση φαίνεται αναγκαία, αφού σε τέτοιες περιπτώσεις μοιάζει ιερόσυλο το να μιλάς πολύ, ως αντίστιξη σε όλο το θόρυβο των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ακόμα και σήμερα είναι πολεμοχαρή απέναντι στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Η φωτογραφία της Νατάσα Κάμπους είναι πλάι πλαί σε άλλες κοριτσιών των οποίων η φωνή πάντα θα είναι μία στάθμη χαμηλότερα. Από την ηρωίδα του Hard Candy, τις σκιές που τρέμουν στο Capturing The Friedmans μέχρι τη Sabine Dardenne, οι κοκκινοσκουφίτσες που χάθηκαν μιλούν μέσα από εικόνες και φράσεις, με ένα παγωμένο ψιθύρισμα. 

Ένα φιλμ που προσφέρει μία ψηφίδα ακόμα στο ψυχογράφημα των απαγωγών και του Συνδρόμου της Στοκχόλμης, από εκείνα τα ψυχολογικά φαινόμενα που σε φέρνουν αντιμέτωπο με τις πιο σκοτεινές πτυχές του πρωταρχικού δεσμού. Κατά βάθος, ίσως οι άνδρες αυτοί ήθελαν να γίνουν μητέρες σε έναν τοπο χωρίς συντεταγμένες και να πάρουν πίσω το φοβισμένο βλέμμα που έλαβαν κάποτε χωρίς να το ζητήσουν. Αλλά ποιός νοιάζεται για ερμηνείες, όταν συμβαίνει ένα χρώμα για ενα παιδί να έχει μόνο ένα νόημα. Όταν αυτό συμβαίνει, το παιδί ζωγραφίζει πάντα με μαύρο σε λευκό παγωμένο φόντο. Kαι προσπαθεί να δει μία απόχρωση παρακάτω.

Εύη Αβδελίδου 

Πρώτη δημοσίευση: 27 Απριλίου 2014, 13:19
Ενημέρωση: 27 Απριλίου 2014, 13:19
Τίτλος:
3096 days (3096 ημέρες)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
111
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
9427
Tanweer
6786
Feelgood
3008
breathe, από την Spentzos breathe, από την Spentzos