Νύχτες Πρεμιέρας 2024: "Vermiglio" - Κριτική

Σύνοψη: Σε ένα ορεινό χωριό της βόρειας Ιταλίας, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει μια πολυμελής οικογένεια: Ο αυστηρός πατέρας και δάσκαλος, η μάνα που μοιράζει ακριβοδίκαια την αγκαλιά της σε όλα τα παιδιά, τα αγόρια και κορίτσια που μεταφράζουν το σύμπαν των μεγάλων το καθένα με τον δικό του τρόπο, η ενήλικη κόρη που ερωτεύεται έναν λιποτάκτη.

ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζουν David Lynch Remastered

Γύρω τους, οι εποχές αλλάζουν και αφήνουν τα πανέμορφα αποτυπώματά τους στη φύση, οι κάτοικοι του χωριού έχουν τις δικές τους συνήθειες και τελετουργίες και οι ζωές των απλών ανθρώπων αντιμετωπίζουν στωικά όσα τους επιφυλάσσει η τύχη. 

Άποψη: Ένα πανέμορφο φιλμ από αυτά που λέμε ότι σπανίως γίνονται στις μέρες μας καθώς συνενώνει τον εντυπωσιακό σκηνοθετικό φορμαλισμό με μια αγνή ψυχή και ευαισθησία καθώς βυθίζεται σε ένα παρελθόν ζωντανό και εν τέλει παρόν.

Μετά από εμπειρία στον κόσμο του ντοκιμαντέρ, η ιταλίδα σκηνοθέτρια Maura Delpero, μετά το Maternal (2019), επιστρέφει στην έννοια της μητρότητας αλλά και της οικογένειας μέσα σε ένα επαρχιακό κτηνοτροφικό περιβάλλον του ιταλικού βορρά, που σαν το επίσης ιταλικό Οκτώ Βουνά, εξυμνεί την ομορφιά των ιταλικών βουνοκορφών, κάτω από το χιόνι των οποίων στα Οκτώ Βουνά χτίζεται μια δυνατή φιλία και στο Vermiglio ξεδιπλώνεται ένα οικογενειακό έπος με την αθωότητα του ιταλικού νεορεαλισμού αλλά την καλλιτεχνική όψη και καλαισθησία ενός πιο σινεφίλ και όχι τόσο ακατέργαστου κινηματογράφου.

Μια μεγάλη οικογένεια με επτά παιδιά στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βλέπει το μέλλον της αβέβαιο. Πόλεμος, θρησκεία, οικογένεια είναι οι βασικές αρχές τις οποίες καλούνται να διαχειριστούν τα νεότερα μέλη της οικογένειας, τα παιδιά για το πώς θα κινηθούν από εδώ και εξής.

Μέσα σε δύο ώρες, η σκηνοθέτρια καταφέρνει να ξεδιπλώσει πλήρως, μέσα σε αργά αλλά καθόλου αργόσυρτα πλάνα, όλες τις ιδέες και τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν οι άνθρωποι τότε.

Καταπιεσμένες γυναίκες, καταπιεσμένες σεξουαλικότητες, εμμονή στην πίστη και στην τιμωρία λόγω αμαρτίας, κοινωνική καθήλωση στον τόπο που γεννήθηκες και στο επάγγελμα που άλλοι διάλεξαν για σένα.

Το μεταφασιστικό και μεταπολεμικό κλίμα είναι αυτό που κλείνει τον ορίζοντα σε ένα ειδυλλιακό κατά τα άλλο ορεινό περιβάλλον. Μέσα από ένα οικογενειακό δράμα, στήνεται ένα πορτρέτο μιας ολόκληρης εποχής, καθιστώντας την ταινία βαθιά κοινωνική και με τον τρόπο της πολιτική, χωρίς να αδικεί ή να υποβαθμίζει κανένα από τα θέματα και τους προβληματισμούς που θέτει μπροστά στην κάμερά της.

Μια κάμερα που ο διευθυντής φωτογραφίας Mikhail Krichman, συνεργάτης του Andrey Zvyagintsev, ξέρει να αποδίδει την αφαιρετικότητα, την λυρικότητα αλλά και την σκληρή ομορφιά πίσω από κάθε φωτογενές πλάνο.

Ένας κόσμος αγνός, καθαρός και ατόφιος, χωρίς φίλτρα μέσα στην σκληρότητά του, που δεν ρομαντικοποιείται αλλά ούτε επικρίνεται. Η Delpero κρατά διακριτική παρουσία γύρω από το τραπέζι της οικογένειας.

Το MOVE IT σας γράφει όλα όσα αξίζουν να διαβαστούν από τις Νύχτες Πρεμιέρας, στο ειδικό section του site μας που ανανεώνεται συνεχώς