Νύχτες Πρεμιέρας 2024: "Bird" - Κριτική
Σύνοψη: Η 12χρονη Μπέιλι (Νικίγια Άνταμς) πασχίζει να επιβιώσει στο ναρκοπέδιο της δυσλειτουργικής της οικογένειας, διχασμένη ανάμεσα σε έναν ανώριμο πατέρα (Μπάρι Κίογκαν) που ετοιμάζεται να παντρευτεί τη νέα του φιλενάδα και μια μητέρα που ζει υπό τις μόνιμες απειλές ενός κακοποιητικού συντρόφου.
ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζουν David Lynch Remastered
Αντιμέτωπη με μια δύσκολη εφηβεία, θα βρει ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο ενός μυστηριώδους ξένου (Φραντς Ρογκόφσκι).
Γνώμη: Αφού πήρε μια γεύση από Χόλιγουντ σκηνοθετώντας επεισόδια prestige σειρών όπως το “Big Little Lies” και το “Transparent”, η Άντρεα Άρνολντ επιστρέφει σε αυτό που είναι πιο κοντά στην καρδιά της: το να αφηγείται ζωές ανθρώπων στο κοινωνικό περιθώριο, στους οποίους όμως δεν ξεχνά ποτέ να προσφέρει μια χαραμάδα διαφυγής.
Στο “Bird” φτιάχνει μια ιστορία –πολύ πρόωρης– ενηλικίωσης που διαθέτει όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά που την έκαναν να ξεχωρίσει μέσα από ταινίες όπως τα “Fish Tank” (2009) και “American Honey” (2016): μια breakthrough ερμηνεία από την πρωτοεμφανιζόμενη Νικίγια Άνταμς, την ασφυκτική και συνάμα συμπονετική καταγραφή της φτώχειας στη Μεγάλη Βρετανία του σήμερα, ένα killer soundtrack και αυτή την χαρακτηριστική της ικανότητα να ενσωματώνει τη φύση στο αστικό περιβάλλον
Eίτε η κάμερα της εστιάζει στο πέταγμα ενός γλάρου πάνω από μια παραθαλάσσια πόλη είτε στο φτερούγισμα ενός εντόμου στο τζάμι ενός δωματίου, σκηνές που κι εδώ συμβολίζουν αντίστοιχα τις τάσεις φυγής της ηρωίδας της και το πόσο παγιδευμένη αισθάνεται μέσα σε μια καθημερινότητα που μόνο κατάλληλη δεν είναι για ένα δωδεκάχρονο κορίτσι.
Το “Bird” είναι μια ιστορία όπου οι κανόνες της οικογενειακής ζωής έχουν ανατραπεί: οι γονείς συμπεριφέρονται σαν παιδιά και τα παιδιά σαν γονείς. Η προστασία και η φροντίδα προς τους ανήλικους λάμπουν δια της απουσίας τους, η βία είναι στην καθημερινή διάταξη παρέα με την αδυναμία του να ξεφύγει κανείς από αυτόν φαύλο κύκλο.
Όλα αυτά δεν αποτελούν θεματική πρωτοτυπία για την Άρνολντ, όμως εδώ κάνει μια τολμηρή κίνηση μπολιάζοντας το εγχείρημα με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού μέσω της αιφνίδιας εμφάνισης του Μπερντ, ενός μυστηριώδους χαρακτήρα που ερμηνεύει μαγικά ο Φραντς Ρογκόφσκι (“Passages”).
Η ιδιαίτερη εμφάνιση, η έντονη σωματικότητα και, κυρίως, το γεμάτο βάθος βλέμμα του Γερμανού ηθοποιού φαίνεται σαν να φτιάχτηκαν ακριβώς για αυτόν τον ρόλο.
Το να πούμε ότι είναι το highlight της ταινίας είναι το λιγότερο όταν, πολύ απλά, αδυνατείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Η Άρνολντ έχει έναν πραγματικά εμπνευσμένο τρόπο να επικοινωνεί με τους ηθοποιούς της και, στην περίπτωσή του Ρογκόφσκι είναι πιο έκδηλος από ποτέ. Ο εύθραυστος, αινιγματικός αλλά τρυφερός δεσμός που αναπτύσσει με την νεαρή Μπέιλι είναι μια αχτίδα φωτός μέσα στη ζοφερή πραγματικότητά της.
Με το “Bird”, η Άρνολντ καταφέρνει κάτι θαυμαστό: ανοίγει τα φτερά της προς μια νέα κατεύθυνση και παράλληλα επιστρέφει στις ρίζες της.
Λίγοι καταξιωμένοι σκηνοθέτες μπορούν να καταφέρουν να συνδυάσουν την φρεσκάδα των πρώιμων έργων τους με τις μετέπειτα εμπνεύσεις τους, να ικανοποιήσουν αυτούς που τους ακολουθούν από την αρχή τους και αυτούς που θα τους ανακαλύψουν τώρα. Η Άρνολντ ανήκει επάξια σε αυτή την κατηγορία και το “Bird” είναι ένας μικρός θρίαμβος που πετάει και φωλιάζει μέσα σου κουβαλώντας όλη την αγριότητα αλλά και την αγάπη που κρύβουμε όλοι μέσα μας.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων