Νύχτες Πρεμιέρας 2021: "In the earth" - Κριτική

Ένας επιστήμονας ταξιδεύει στα ενδότερα ενός βρετανικού δάσους που συνοδεύεται μα τις φήμες «καταραμένων» δοξασίων, με οδηγό μια δασοφύλακα, κατά την διάρκεια μιας πανδημίας από έναν θανατηφόρο ιό. Σκοπός του να ανακαλύψει μια πρώην συνάδελφο που έχει επιλέξει να ζει στην απομόνωση και να εξερευνά το δάσος ως έναν πολύπλοκο αυτόνομο ζωντανό οργανισμό.

ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας προβάλουν τον Νονό ΙΙ ψηφιακά αποκατεστημένο

Το ταξίδι τους μετατρέπεται σε εφιάλτη.

Ο Μπεν Γουίτλι επιστρέφει στις ρίζες του μια ταινία που έκανε το διάστημα της καραντίνας, μάλλον για να σκοτώσει τον χρόνο του και η οποία μοιάζει ιδιοσυγκρασιακά και εν ολίγοις και θεματικά με το «A field in England».

Μια ταινία τρόμου βουτηγμένη στις παρενέργειες ψυχότροπων ουσιών, με μια ελαφρά παρομοίωση για τις ημέρες της πανδημίας, αλλά και μια αμπελοφιλοσοφική αλληγορία για την σχέση του ανθρώπου με την φύση, με μια πιο εφιαλτική λούπα να καραδοκεί.

Η παραισθησιογόνα τρομολαγνεία και η αυθεντική αίσθηση αγχωτικού τρόμου, δεν λειτουργεί όπως στις παλαιότερες ταινίες του (που μας έκαναν να περιμένουμε με ανυπομονησία κάθε νέο του φιλμ -εκτός του Rebecca) και παρά τις αρκτές εκνευριστικές επιμονής body horror σκηνές του, το προχειρογραμμένο και προχειροφτιαγμένο «In the earth», δεν είναι το διαμαντάκι που θα ήλπιζε.

Το περίβλημα ενός σκοτεινού θρίλερ με αρκετές κλειστοφοβικές σκηνές και την ασυνήθιστη μουσική επένδυση του Κλιντ Μάνσελ μπορεί να ξεγελάσουν αρχικά και να σε βάλουν σε ένα μεταφυσικό τριπάκι, όμως σχετικά σύντομα το ενδιαφέρον φθίνει, οι ερμηνείες παρεκκλίνουν προς το αλλόκοτο χωρίς να μαθαίνουμε αρκετά για κανέναν από τουε χαρακτήρες, ώστε να ταυτιστούμε μαζί του.

Το φιλμ τελικά δεν λειτουργεί ούτε σαν ένα αλληγορικό παραμύθι, διότι είναι απρόσμενα γειωμένη in the earth…

Περισσότερες κριτικές από τις Νύχτες Πρεμιέρας εδώ.