Νύχτες 17: "Blade of the immortal" - Κριτική

Σύνοψη: Ο Μάντζι είναι ένας καταραμένος Σαμουράι. Αφού έσφαξε εκατό αντιπάλους με το σπαθί του επειδή του σκότωσαν την αδελφή του, την ώρα που πεθαίνει από τις πληγές του μία μάγισσα του βάζει σε αυτές κάποια σκουλήκια που του προσφέρουν την αθανασία. Χρόνια μετά, η Ριν, μια πιτσιρίκα που μοιάζει με την αδελφή του, τον πείθει να την βοηθήσει να πάρει εκδίκηση για τον φόνο των γονιών της.

Άποψη: Ο Τακάσι Μίικε  γύρισε το δημοφιλές manga του Χιροάκι Σαμούρα, κάνοντας το την 100^η του ταινία στην καριέρα του. Όσοι τον ξέρουν, και ειδικά όσοι έχουν δει το Ichi The Killer, ξέρουν τι να περιμένουν: Ποταμοί αίματος, σφαγές δίχως τέλος, βία ατελείωτη. Η Λεπίδα του Αθάνατου δεν είναι για όλα τα στομάχια και τα γούστα.

Είχα καιρό να διασκεδάσω τόσο πολύ σε κινηματογραφική αίθουσα! Γιατί πέρα από βία, η ταινία έχει πολύ χιούμορ, δεν παίρνει ούτε στιγμή τον εαυτό της στα σοβαρά. Ο Μίικε παίζει διαρκώς με τα όρια και εκεί που λες ότι το παρατράβηξε, σε κάνει να σκάσεις στα γέλια, θυμίζοντας σου ότι βλέπεις ένα κόμικ. Μια εύκολη λύση θα ήταν να πει κάποιος ότι ο Αθάνατος είναι ένα πάντρεμα Ταραντίνο και Κιτάνο. Αλλά ο Μίικε δεν χρειάζεται να αντιγράψει κανέναν. Πιο πολλά έχει πάρει από τον Κουροσάβα, που και πολλές ταινίες με Σαμουράι έκανε, και πάντα είχε χιούμορ σε αυτές.

Ο Μάντζι ενσαρκώνεται από τον Τακούια Κιμούρα, έναν αληθινό σταρ στην Άπω Ανατολή, κάτι σα τον Σάκη Ρουβά της Ιαπωνίας, και κρατάει όλη την ταινία πάνω του. Ο αντίπαλος του, ο Σότα Φουκούσι θα κάνει πολλές κοπελιές να αναστενάξουν. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι όμως οι σκηνές της μάχης. Πιστές στην κινηματογραφική παράδοση της περιοχής, μεγάλες σε κλίμακα και άψογα χορογραφημένες, σε αφήνουν με ένα χαζό χαμόγελο, αφού στο μυαλό σου περνά όλος ο Μπρους Λι και ο Τσάκι Τσαν που έβλεπες μικρός στα θερινά. Ένα μόνο μείον, τα 150 λεπτά διάρκεια. Θα μπορούσε να ήταν πιο σφιχτή.

Ταινία που στέκει στο ύψος της σχολής του μεταμεσονύκτιου σινεμά και των καλτ φιλμ. Την ευχαριστηθήκα! Οι σοβαροί και οι σοβαροφανείς, ας μείνουν μακριά.

8 / 10

Βασίλης Παπαστεργίου