Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου 13: "Punk". REVIEW

Punk (6/10)

Γαλλία, 2012, 90'. Σκηνοθεσία: Jean-Stéphane Sauvaire. Ηθοποιοί: Paul Bartel, Béatrice Dalle, Marie-Ange Casta.

Σύνοψη: Ο Paul, ένας μοναχικός έφηβος, βρίσκεται σε μια εσωτερική αναζήτηση γεμάτη ελευθερία, βία, ελπίδες και προδοσίες. Εγκαταλελειμμένος από τον πατέρα του, μοιράζεται ανάμεσα στη μητέρα του, με την οποία έχει μια τρυφερή και συνάμα ταραχώδη σχέση, και τους πανκ φίλους του, που ακολουθεί σε συναυλίες, πάρτυ και καβγάδες. Βιώνει την εφηβεία του πολυτάραχα και φρενιασμένα.

Punk full of Spunk!

Στην αγγλική γλώσσα ο όρος “punk” δεν αναφέρεται μόνο στο διάσημο μουσικό είδος και ιδεολογία. “Punk” είναι και χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν ατίθασο νέο, όπως επίσης και κάποιον που δεν έχει αξία. Ο Paul πληρεί [σχεδόν] όλες τις παραπάνω ερμηνείες. Μπορεί να είναι φαν της punk μουσικής, ενδυματολογίας και ευρύτερης ιδεολογίας, είναι σαφέστατα όμως και ατίθασος, και, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα και συμβάσεις [ή ακόμα και τον ίδιο του τον πατέρα], δεν έχει ούτε αξία. Η (δια)ταραγμένη αυτή προσωπικότητα επιβαρύνεται και από την αβάσταχτη αγάπη της μάνας του, η οποία ενθαρρύνει όλων των ειδών τις Οιδιπόδειες προεκτάσεις.

Εκτός από τον –κατά τα’άλλα αγγελικά πλασμένο- πρωταγωνιστή, ακόμα μεγαλύτερος punk αποδεικνύεται ο σκηνοθέτης, ο οποίος υπογράφει ένα τρομακτικά ατίθασο έργο. Μέσα από ανατριχιαστικά πειστές απεικονίσεις των συνθηκών που περιγράφει, καταφέρνει να σε βάλει συχνά σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και να δημιουργήσει στιγμές έντονης ψυχολογικής αμηχανίας. Κατ’αυτό τον τρόπο, ο Sauvaire μένει πιστός στο νόημα της λέξης [και ιδεολογίας!] «punk» και πάει κόντρα με τον δικό του τρόπο στο σύστημα. Δυστυχώς το δεύτερο μέρος της ταινίας δεν ακολουθεί τον σφιχτό παλμό του πρώτου μέρους, με αποτέλεσμα να μην απογειώσει ότι έχει χτίσει. Παρολαυτά, το Punk αποτελεί ένα λαμπερά σκοτεινό νέο γαλλικό σινεμά.

Τάσος Κλειδωνόπουλος