23ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου: "L'Innocent" - Κριτική

Σύνοψη: Όταν ο Abel μαθαίνει ότι η μητέρα του Sylvie, στα εξήντα της, θα παντρευτεί ένα φυλακισμένο, πανικοβάλλεται.

ΣΧΕΤΙΚΑ24ο FFF: Με τον "Πανικό" μας συστήθηκε η Ζιστίν Τριέ

Με τη βοήθεια της καλύτερής του φίλης, Clémence, θα κάνει τα πάντα για να την προστατεύσει.

Αλλά η συνάντηση με τον Michel, τον νέο του πατριό, θα μπορούσε κάλλιστα να προσφέρει στον Abel νέες προοπτικές...

Άποψη: Στην τέταρτη σκηνοθετική του δουλειά, ο Louis Garrel, υποδύεται για τέταρτη φορά έναν Abel, μιας και σε όλες τις σκηνοθετικές του δουλειές διατηρεί έναν από τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες με το ίδιο όνομα. Αν αυτό είναι ένα leitmotif, ένα ακόμα σίγουρα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις υπό τεταμένες συνθήκες και καταστάσεις που οδηγούν τους χαρακτήρες στα άκρα, όπως είναι η φυλακή, τόπος αφετηρίας και κατάληξης και της πρώτης του δουλειάς, στο Two Friends (2015).

Στο Ο Αθώος, όπως είναι η μετάφραση του γαλλικού τίτλου, που είναι πιο συνεπής με το θέμα της ταινίας, σε σχέση με τον γενικόλογο Τα Πάνω Κάτω, ο Garrel μιλάει για την αθωότητα με όρους ενοχής και για την ενοχή με όρους αθωότητας, μπλέκοντας τις έννοιες. Ένας άντρας που προσπαθεί να προσπεράσει (ή και όχι;) το παρελθόν του και ένας γιος που από την αρχική απροθυμία να τον καταλάβει θα καταλήξει να σηκώνει βάρη πέραν των δικών του δυνάμεων ή και ευθυνών.

Μια ιστορία που κάνει έναν κύκλο ευθύνης, ενοχής και φυλάκισης με διαφορετικό πρόσωπο την κάθε φορά αλλά με ίδια συνισταμένη, μια μητέρα, μια γυναίκα που στέκεται δίπλα δηλώνοντας, έστω και με κωμικό τρόπο την αγάπη της.

Στο L’ Innocent, ο Garrel δεν βρίσκει ακριβώς την ταυτότητα της ταινίας του, αλλάζοντας συνεχώς πρόσωπα και ύφη ανά σεκάνς. Σε αυτό δεν βοηθάει και το πόσο κακομονταρισμένη είναι, χωρίς ιδιαίτερη συνοχή η μία σκηνή με την άλλη, που σε πετάει πολλές φορές εκτός.

Στα κωμικά της σημεία είναι πολύ καλή, έχει καλογραμμένους διαλόγους και καλοστημένες κωμικές σκηνές, πολλές εκ των οποίων είναι πραγματικά αστείες. Στο κομμάτι του στησίματος ενός αστυνομικού (περίπου) δράματος ή crime drama, πάσχει αρκετά.

Έχει βέβαια ένα καλό επιτελείο ηθοποιών, πέραν του ίδιου, όπως τον Roschdy Zem, που ίσως ήθελε λίγο μεγαλύτερο πουσάρισμα ο ρόλος του, ή η φανταστική Noemie Merlant (Το Πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται, Τar) που κέρδισε Cesar Β’ Γυναικείου Ρόλου, μαζί με βραβείο σεναρίου.

Το MOVE IT παρακολουθεί το 23ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και σας τα γράφουμε όλα εδώ.