Under the skin

"Γίγαντας με γυάλινα πόδια"

Ένα εγκεφαλικό, υπερβολικά μινιμαλιστικό δημιούργημα του Τζόναθαν Γκλέιζερ: σχεδόν κλινικό σε ορισμένες στιγμές και βασισμένο σε ένα ελλειπές και όχι ελλειπτικό σενάριο, με μια Σκάρλετ Γιόχανσον προσηλωμένη στον θαραλλέο ρόλο της με μια σωματική κυριολεκτικά ερμηνεία, αλλά με ξέπνοο φινάλε που αποδεκατίζει τα ψήγματα υπομονής μας για ένα συγκλονιστικό τελείωμα που θα "κούμπωνε" τις εκκρεμότητες.

Δυστυχώς, τα mind games που επέλεξε ο 49χρονος (που μοιάζει με 35χρονο...) δημιουργός για να παίξει μαζί μας σε μια εντελώς διαφορετική κινηματογραφική φόρμα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα φιλμ του, μπορεί αρχικά να ιντριγκάρουν, αλλά τελικά απογοητεύουν.

Μία-δύο εκπληκτικής ομορφιάς σκηνές, οι σινεφιλικές "τσόντες" από τον Ντέιβιντ Λιντς και ο ψυχρός κυνισμός που δανείζεται σε ορισμένες στιγμές από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ, σε συνδυασμό με το minimal πειραματικό dubstep techno σάουντρακ, χρωματίζουν έναν υποσχόμενο φιλμικό εφιάλτη.

Δυστυχώς όμως, όσο εξελίσσεται το φιλμ, διαπιστώνεις ότι στηρίζεται σε ένα σεναριακό ιστό με ανεπιτυχείς συμβολισμούς που σταδιακά καταρέει: δεν σου επιτρέπει να ταυτιστείς με κάτι, δεν διαθέτει την συνοχή για να σε μαγέψει και να σε παρασύρει, περιορίζει απελπιστικά τα περιθώρια για να προσανατολιστείς στο σχεδόν πρωτόγνωρο κινηματογραφικό του σύμπαν.

Απόστολος Κίτσος