Totem

Σύνοψη: Ένα επτάχρονο κορίτσι ετοιμάζεται, μαζί με την οικογένειά της, να γιορτάσουν τα γενέθλια του πατέρα της. Καθώς οι πυρετώδεις προετοιμασίες δίνουν θέση στο πάρτι που ακολουθεί, το κοριτσάκι συνειδητοποιεί ότι η γιορτή αποτελεί ταυτόχρονα έναν μελαγχολικό αποχαιρετισμό και πως η αληθινή αγάπη απομένει μοναδικό καταφύγιο και παρηγοριά κόντρα στις μεγάλες θλίψεις αυτού του κόσμου. 

Άποψη: Μέσα από τα μάτια δύο μικρών κοριτσιών, το "Tótem" της Μεξικανής σκηνοθέτιδας Lila Avilés βυθίζει τους θεατές στις προετοιμασίες για μια οικογενειακή συγκέντρωση, όπου τα ενήλικα αδέλφια έχουν μαζευτεί για να γιορτάσουν τα γενέθλια του άρρωστου αδελφού τους, Tona (Mateo Garcia). Ο ίδιος δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Παραμένει περιοριζόμενος στο δωμάτιό του και αρνείται να δει επισκέπτες.

Από την αρχή καταλαβαίνουμε ότι ο Tona παλεύει με μια τερματική ασθένεια, στη συνέχεια, όμως, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το πάρτι γενεθλίων είναι στην ουσία ένας αποχαιρετισμός, μια τελευταία, φαινομενικά χαρούμενη επανένωση φίλων και αγαπημένων προσώπων για έναν άνθρωπο τόσο αδύναμο, που μετά βίας μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Αυτό το τελευταίο πάρτι παρέχει στην Tona τη μοναδική ευκαιρία να βιώσει ένα κύμα στοργής με γέλια, δάκρυα αλλά και τους αναπόφευκτους καβγάδες μεταξύ των αδελφών.

Υπάρχει μια όμορφη και παραδόξως γαλήνια θλίψη στο κέντρο αυτής της νέας ταινίας της Avilés. Πλούσια σε λεπτομέρειες και αληθοφανής, η ταινία παρακολουθεί μια μεγάλη μεσοαστική οικογένεια παρουσιάζοντας πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες και προσκαλώντας τους θεατές να επιλέξουν τα δικά τους σημεία ταύτισης.

Η ταινία μπορεί να φαίνεται ακατάστατη και ελαφρώς αποδιοργανωμένη με την πρώτη ματιά, αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα μια αντανάκλαση της οικογένειας, στην οποία κάθε ένα από τα μέλη καταπατά συνεχώς τον προσωπικό χώρου του άλλου.

Η Avilés δουλεύει εξαιρετικά με τους ηθοποιούς της, αντιμετωπίζοντας τους χαρακτήρες της ως παρορμητικές, ενίοτε αντιφατικές ψυχές που κάθε μία κρύβει τα δικά της μυστικά. Φυσικά, η 7χρονη Sol, κόρη του Tuna, είναι εκείνη που με την παιδική της αφέλεια, σύγχυση και απορία για την άρνηση του πατέρα της να τη δει, προκαλεί σε όλη τη διάρκεια του φιλμ μια βαθιά συγκίνηση. Η μικρή Naíma Sentíes είναι άπειρα εκφραστική, γλυκιά και φυσική και κερδίζει τις καρδιές μας από την πρώτη στιγμή.

Και το τοτέμ του τίτλου; Είναι ένα από τα πολλά αντικείμενα στα οποία οι άνθρωποι αποδίδουν μια ιδιαίτερη σημασία; Ή πιο καθημερινά αντικείμενα, όπως ένα δέντρο μπονσάι και μια περίτεχνα διακοσμημένη τούρτα; Ή μήπως το "τοτέμ" είναι ο ίδιος ο πρωταγωνιστής; Η Avilés δεν θα μας δώσει την απάντηση, θα μας δώσει, όμως, μια ευκαιρία να προβληματιστούμε για τη θνητότητα και τον τρόπο με τον οποίο παλεύουμε να την κατανοήσουμε και να την αποδεχτούμε.