Μια ταινία με πρωταγωνιστές  τους Μπενίσιο ντελ Τόρο και Τιμ Ρόμπινς  και ένα εξαιρετικό σάουντρακ αποτελούμενο από μουσικές των Marilyn Manson, Ramones, Velvet Underground, Buzzcocks και Lou Reed. Αυτά από μόνα τους αποτελούν τα ισχυρότερα κίνητρα προκειμένου να δεις τη νέα  ταινία του Μαδριλένου σκηνοθέτη Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα με τίτλο “A perfect day” που εκτιλύσσεται στα Βαλκάνια των 90s.

Η ντοκιμενταρίστικης αισθητικής ντραμεντί που παρουσιάστηκε στο περυσινό φεστιβάλ των Καννών και  που απέσπασε βραβείο Goya Διασκευασμένου Σεναρίου, μας μεταφέρει στη Βαλκανική μεταπολεμική πραγματικότητα των μέσων της δεκαετίας του’90 και εστιάζει στα μέλη μιας Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης, τον Μαμπρού (Ντελ Τόρο) και τον Μπι (Ρόμπινς). Ο πρώτος ετοιμάζεται να παντρευτεί την επόμενη εβδομάδα, αλλά η εβδομάδα αυτή θα αποδειχθεί βδομάδα των παθών για όλους.

Πρόκειται ουσιαστικά για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Ισπανίδας μέλους των Γιατρών χωρίς Σύνορα Paula Farias με τίτλο  "Dejarse Llover" που έχει στόχο να αποτυπώσει την πραγματικότητα και τις αντίξοες συνθήκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι που εργάζονται για ΜΚΟ σε εμπόλεμες ζώνες, καθώς επίσης και να ‘σατιρίσει’  ταυτόχρονα με τρόπο δεικτικό τα εκάστοτε κίνητρά τους, χωρίς να διστάζει μάλιστα να τους ‘αμφισβητήσει’ με τον τρόπο της.

Μια κάτι περισσότερο από επίκαιρη ταινία για την Ευρώπη της προσφυγικής κρίσης και τον καθημερινό αγώνα που δίνουν κάποιοι άνθρωποι στη Λέσβο, στο Καλαί και στην Ειδομένη προκειμένου να κρατήσουν ζωντανούς τους συνανθρώπους τους, αλλά και για τα ‘αγαθά κίνητρα’ που φέρουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς. Ένα ψυχογράφημα που δεν εξελίσσεται από σεναριακής απόψεως, με την έννοια ότι οδηγεί “κάπου” με την παραδοσιακή κινηματογραφική έννοια, αντίθετα διαθέτει μια αισθητική ντοκιμαντέρ, μια καταγραφή και ταυτόχρονα ένα οδοιπορικό στο βαλκανικό τοπίο του ’90 – χωρίς να διασαφηνίζει το συγκεκριμένο έδαφος-, είναι λες και έχει φτιαχτεί για λόγους εγκυκλοπαιδικούς, να δείξει στον έξω κόσμο, την εσωτερική πραγματικότητα του πολέμου. Την ίδια στιγμή, ούτε οι χαρακτήρες εξελίσσονται όσο θα περιμέναμε και αυτό είναι πιθανότατα συνειδητή επιλογή του σκηνοθέτη (όπως συνειδητή μοιάζει και η ‘πολύ-εθνική’ επιλογή του καστ για να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα των ‘εμπόλεμων ζωνών’), που κρατά μια απόσταση από αυτούς, τους καταγράφει, τους σατιρίζει, τους παρακολουθεί αλλά δεν τους κρίνει, ούτε τους ηρωοποιεί.

Μια ταινία με ένα εξαιρετικό καστ και κυρίως την καταλυτική ερμηνεία του Τιμ Ρόμπινς, την επιβλητική παρουσία του ντελ Τόρο και την αξιοπρεπέστατη bond girl Όλγα Κυριλένκο σε ρόλο που δεν την έχουμε συνηθίσει και που σηκώνει στους ώμους της με επιτυχία, όπως αντίστοιχα και η ‘τσικό’ Μέλανι Τιερί. Μια μαύρη σάτιρα για τα δεινά του πολέμου, την παιδική αθωότητα που χάνεται σε αυτόν, τη στρατιωτική γραφειοκρατία, τα κίνητρα και την απώλεια ως συναίσθημα και ως πραγματικότητα που.. θα σου ανοίξει τα μάτια, να δεις τι συμβαίνει εκεί έξω, εδώ δίπλα, κοντά σου, στο γείτονα, στο συνάνθρωπο.

Πρώτη δημοσίευση: 24 Mar 2016, 12:59
Ενημέρωση: 31 Mar 2016, 22:22
Συντάκτης: 
Τίτλος:
A perfect day (Μια υπέροχη ημέρα)
Είδος: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
106
Εταιρία διανομής: 
Release: 
24 Μαρτίου 2016

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos