The Limehouse Golem

The Limehouse Golem - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ο επιθεωρητής John Kildare στην πρώτη του υπόθεση καλείται να εξιχνιάσει μια σειρά άγριων δολοφονιών που έχουν αναστατώσει το Βικτωριανό Λονδίνο.

Άποψη: Η ταινία ξεκινά με τη σύλληψη της Lizzie Cree, μιας επίδοξης ηθοποιού, η οποία κατηγορείται πως δηλητηρίασε το σύζυγο της John Cree. Παράλληλα, την εξιχνίαση των βάναυσων δολοφονιών που αποδίδονται στο Limehouse Golem αναλαμβάνει ο άπειρος επιθεωρητής John Kildare που σύντομα αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον για τη δίκη της Lizzie καθώς θεωρεί ότι οι δύο υποθέσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Την επισκέπτεται συχνά στο κελί της και μέσα από τις αφηγήσεις της συλλέγει πληροφορίες προκειμένου να επιβεβαιώσει τις υποψίες του για το ποιος είναι το Golem που τρομοκρατεί το Λονδίνο.

Το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα του The Limehouse Golem είναι το εξαιρετικά αδύναμο σενάριο. Η Jane Goldman, που υπογράφει το σενάριο βασισμένη στο μυθιστόρημα του Peter Ackroyd, αδυνατεί να δημιουργήσει μια πλοκή που θα κρατήσει σε αγωνία το θεατή, ο οποίος αν έχει μια μικρή εξοικείωση με τις ταινίες αστυνομικού μυστηρίου πολύ γρήγορα είναι σε θέση να μαντέψει ποιος κρύβεται πίσω από τα εγκλήματα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά δυσδιάστατοι και οι νύξεις που γίνονται για το παρελθόν τους μένουν ανεξερεύνητες αφήνοντας το κοινό με απορίες. Θέματα όπως η καταπίεση των γυναικών και η “δίψα” της κοινωνίας για θεάματα που κανιβαλίζουν την  ανθρώπινη φύση θίγονται με επιφανειακό τρόπο και δεν είναι σε θέση να προσδώσουν στην υπόθεση το υποτυπώδες βάθος  που τόσο πολύ έχει ανάγκη.

Ο  Juan Carlos Medina, που σκηνοθετεί την ταινία, καταφέρνει στο μεγαλύτερο μέρος της να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα μυστηρίου επαναπαυόμενος ωστόσο σε μια αισθητική που συχνά συναντάται στα θρίλερ εποχής και χωρίς να προσθέτει σε αυτή τίποτα που να αφήνει το προσωπικό του στίγμα. Αντίθετα διαλέγει να χρησιμοποιήσει τεχνικές της προηγούμενης δεκαετίας, όπως τα φίλτρα ήχου στα flashback, υιοθετώντας ένα παλαιομοδίτικο ύφος που αφαιρεί από την ποιότητα της ταινίας. Αφήνει, επίσης, ανεκμετάλλευτες τις δυνατότητες που του προσφέρει σαν σκηνικό το Βικτωριανό Λονδίνο, επιλέγοντας να κινηματογραφήσει περισσότερο τους εσωτερικούς χώρους, οι οποίοι ωστόσο είναι τόσο υπερβολικά φωτισμένοι που αποτυγχάνουν να αποδώσουν την ατμόσφαιρα της εποχής.

Η ερμηνεία του Bill Nighy είναι αυτή που ξεχωρίζει, καθώς συμβάλλει καθοριστικά στη ατμόσφαιρα του έργου. Παρ’ όλα αυτά ακόμα και εκείνη δεν είναι αρκετή για να εξιλεώσει την ταινία που δεν χρησιμοποιεί προς όφελος της την ιδιαίτερη φιγούρα του ηθοποιού, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να ενσωματώνει με αξιοσημείωτο τρόπο στις ερμηνείες του στοιχεία τόσο κωμικά όσο και επιβλητικά, προκειμένου να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό ήρωα αλλά αντίθετα αρκείται στο αρχέτυπο του ντετέκτιβ δημιουργώντας έναν ήρωα σχεδόν ίδιο με όλους όσους συναντάμε στις ταινίες του είδους.

Το The Limehouse Golem είναι μια ταινία με την οποία μπορεί κάποιος να περάσει ευχάριστα  την ώρα του αν επιλέξει να παραμερίσει τα ελαττώματα της, ωστόσο για τους λάτρεις των ταινιών αστυνομικού μυστηρίου πιθανότατα να αποτελέσει μια απογοήτευση.

Πρώτη δημοσίευση: 8 Feb 2018, 14:02
Ενημέρωση: 15 Feb 2018, 00:59
Συντάκτης: 
Τίτλος:
The Limehouse Golem (Ημερολόγια φόνων)
Είδος: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
109
Εταιρία διανομής: 
Release: 
8 Φεβρουαρίου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos