Halloween

Σύνοψη: Σαράντα χρόνια μετά τα γεγονότα και τις δολοφονίες που συντάραξαν ανήμερα του Halloween το Haddonfield, ο Μάικλ Μάγιερς, ή "Boogeyman" ή αλλιώς "The Shape" επιστρέφει. Η Λόρι Στροντ (Τζέιμι Λι Κέρτις) είχε γλιτώσει αλλά η ζωή της σημαδεύτηκε με τον χειρότερο τρόπο. Εχει εμμονή με τον δολοφόνο, αυτό της στοίχισε την οικογένειά της και πλέον ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει μια και καλή το πεπρωμένο της. (ακολουθούν λίγα αλλά σίγουρα spoilers).

Άποψη: Η απόφαση να συνεχιστεί η δράση από το τέλος της πρώτης και κλασικής ταινίας του Τζον Κάρπεντερ ήταν απλά σοφή, διαγράφοντας κάθε αχρείαστο sequel. Ο David Gordon Green στηρίζει τα πάντα στην αντίθεση της Λόρι με τον Μάικλ. Η αίσθηση είναι ξεκάθαρη πως αν δεν δραπετεύσει και δεν ξεκινήσει να την κυνηγά, θα απογοητευθεί... Και το αντίστροφο.

Σκηνοθετεί δυναμικά, χωρίς ίχνος εφέ, με μια παλιομοδίτικη αίσθηση που υπάρχει παντού, καθώς η ταινία "τιμά" την πρώτη σε πολλές σκηνές, μερικές σχεδόν πανομοιότυπες και κάποιες στηρίζονται σε έξυπνες αναστροφές ρόλων. Οι τίτλοι αρχής και τέλους, είναι ίδιοι (απλά η κολοκύθα αποσυντίθεται)/ Πάνω απ' όλα βέβαια στέκει το κλασικό score του Κάρπεντερ -εδώ ελάχιστα "πειραγμένο" από τον γιο του Κόντι- που από μόνο του προκαλεί ανατριχίλα και συγκίνηση την ίδια στιγμή.

Το "Halloween" είναι μια ευπρόσδεκτα ρετρό ταινία, που θα θέλαμε να τολμήσει περισσότερο αλλά τότε θα απομακρυνόταν μακριά και από το αρχικό όραμα του Κάρπεντερ και από το πόσο απλό τελικά είναι το στόρι. Κανείς δεν μπαίνει στο μυαλό του Μάικλ και κανείς -από εμάς- δεν θέλει.

Η Τζέιμι Λι Κέρτις είναι η καρδιά της ταινίας, θυμίζοντας λίγο Sarah Connor από το Terminator 2, έτοιμη για μάχη. Παίζει καλά, αποφεύγει την υστερία και μαζί με κόρη και εγγονή, δίνουν λύσεις εκεί που οι άνδρες πέφτουν νεκροί. 

To ερώτημα που θα τεθεί από το νέο κοινό στο οποίον συστήνεται ο Μάγιερς είναι αν είναι τρομακτικός ή όχι. Πιθανότατα το... ζουμί και η απάντηση βρίσκεται σε μια ατάκα του Dave, ενός πιτσιρικά φίλου της εγγονής της Κέρτις. «Αν σκεφτεί κανείς πόσο γίνονται στον κόσμο, ότι ένας ψυχάκιας σκότωσε 4,5, μπήκε ισόβια φυλακή και η γιαγιά σου γλίτωσε, ε, δεν είναι και κάτι φοβερό» .

Το "Halloween" στηρίζεται ξεκάθαρα στη νοσταλγία για τους άνω των 40 και σε μια -παραπάνω από- καλή slasher movie για τη νέα γενιά των multiplex. Η φιγούρα του πανύψηλου και αμίλητου Μάγιερς παραμένει τρομακτική. Το ότι απλά σκοτώνει ότι βρεθεί μπροστά του, χωρίς καν να ξέρεις γιατί, φτάνει και περισσεύει... Ο Μάικλ παραμένει ένα αρχετυπικό κακό που δεν δίνει την ευχαρίστηση στο κοινό να δικαιολογεί τις πράξεις του. Ενα ανεξερεύνητο ον που μοναδικό σκοπό να σκοτώνει. Και σε αυτή την ταινία, μερικοί θάνατοι είναι απολαυστικοί...

Σαράντα χρόνια και μερικά sequel της πλάκας μετά, ένας από τους αγαπημένους μας serial killer είναι ξανά στην οθόνη και τη βάφει κόκκινη. Να περάσει το επόμενο θύμα.