Ο Μπιλ Σκάρσγκαρντ πρωταγωνιστεί ως ο «Boy», ένα κωφό αγόρι που μεγαλώνει αναζητώντας εκδίκηση από την Χίλντα Βαν Ντερ Κόι (Φάμκε Γιάνσεν), την σαλεμένη μητριάρχισσα μιας μετα-αποκαλυπτικής δυναστείας που δολοφόνησε τους γονείς του. Με τη βοήθεια ενός μυστηριώδη σαμάνου (Γιαγιάν Ροχιάν) και οδηγό την εσωτερική του φωνή, το αγόρι μετατρέπεται σε φονική μηχανή που απελευθερώνεται στη διάρκεια της ετήσιας σφαγής αντιφρονούντων. Με τον «Boy» να σκορπάει τον θάνατο, οι σφαγές και το αιματοκύλισμα οδηγούν σε ένα εφιαλτικό χάος.
Mια μελλοντολογική περιπέτεια πολεμικών τεχνών που σε κάποια ελάχιστα σημεία θυμίζει αχνά τα μυθικά "The raid", στα οποία θα ήθελε πολύ να μοιάσει.
Το ύφος είναι παρόμοιο, με καταιγιστικά χορογραφημένη βία σε τριτοκοσμικό περιβάλλον, η οποία ικανοποιεί, αλλά τα έχουμε ξαναδεί και σίγουρα και καλύτερα.
Μια μονοδιάστατη πλοκή, χάρτινοι, κομικίστικοι (με την κακή έννοια) χαρακτήρες, ειρωνικό χιούμορ από τα Lidl, όλα αυτά πάνω κάτω τα περιμέναμε, ήταν ξεκάθαρο από το τρέιλερ ότι δεν θα παρακολουθήσουμε κάποιο αριστούργημα, αλλά μια (με αρκετό νεύρο ομολογουμένως σκηνοθετημένη) μονταρισμένη σειρά με πιθανούς και απίθανους τρόπους με τους οποίους ο πρωταγωνιστής θα εξοντώσει τους κακούς, τον ένα μετά τον άλλον. Σαν μια πίστα από video game να διαδέχεται την άλλη, με αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Και με άφθονο αίμα και αρκετό gore.
Οι γνώστες και οι λάτρεις του είδους θα πάνε συνειδητοποιημένοι και θα περάσουν καλά, χωρίς να ενθουσιαστούν. Σε αυτούς (και μόνο σε αυτούς) απευθύνεται άλλωστε.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων