Σύνοψη: Σε ένα μακρινό (;) μέλλον τα ανδροειδή- οικογενειακοί βοηθοί έχουν γίνει πλέον κανονικότητα για ζευγάρια που έχουν υιοθετήσει παιδιά ασιατικής καταγωγής, επιτελώντας για αυτά το διττό ρόλο των μεγάλων αδερφών και των αναμεταδοτών στοιχείων ασιατικής πολιτιστικής κληρονομιάς, ώστε να μην αποσυνδέονται από τις φυλετικές τους ρίζες.

Όταν ο Γιανγκ, ο μεγάλος αδερφός-ρομπότ της οικογένειας του Τζέικ (Κόλιν Φάρελ), μια μέρα θα σταματήσει αιφνιδίως να λειτουργεί, ο Τζέικ στην προσπάθειά του να τον επισκευάσει θα ανακαλύψει απρόσμενες αλήθειες για τη φύση της μνήμης, των οικογενειακών δεσμών και το τι τις ορίζει τελικά ως ανθρώπινες (ή μη).

Άποψη: Ο Αμερικανοασιάτης Kogonada (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, μιας και το πραγματικό, αμερικανικό του όνομα δεν είναι γνωστό) με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του (μετά το επιτυχημένο Columbus), καταρρίπτει ξανά τον ισχυρισμό πως οι κριτικοί κινηματογράφου δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποτυχημένοι σκηνοθέτες.

Έχοντας θητεύσει με μεγάλη επιτυχία στην παραγωγή video essays ανάλυσης κινηματογραφικών και τηλεοπτικών έργων-σημείων αναφοράς, ο Kogonada τα τελευταία χρόνια εξέλιξε την οξεία παρατηρητικότητα και την προσωπική αισθητική που χαρακτήριζε ήδη τα βίντεο- κριτικά δοκίμιά του σε δικές του κινηματογραφικές απόπειρες, μπολιασμένες από αρκετές αρετές του ασιατικού σινεμά.

Έτσι, όπως και στο πρόσφατο παράδειγμα του ιαπωνικού Drive My Car, το After Yang βασίζεται σε ένα διήγημα, κάτι που σημαίνει πως οι πυρηνικές του ιδέες έχουν τεθεί στην πρωτότυπη εκδοχή τους μ’έναν low concept μινιμαλισμό, ο οποίος, εύλογα, υπαγορεύει και τη μεταγραφή τους στη μεγάλη οθόνη.

Κι αυτή είναι χαμηλότονη και ευαίσθητη, θίγοντας με τρόπο ελεγειακό αλλά λαγαρό μια μεγάλη θεματική γκάμα, όπως το κατά πόσο μια τεχνολογική κατασκευή μπορεί να κρατά αναμνήσεις με όρους εξαιρετικά «ανθρώπινους» ή το πώς, σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα εντατικών επαγγελματικών υποχρεώσεων, ένα ανδροειδές μπορεί κάποτε να βρίσκεται πολύ εγγύτερα ψυχοπνευματικά σ’ένα παιδί απ’ό, τι οι γονείς του.

Ή ακόμα-ακόμα κι ερωτήματα που ξεφεύγουν από τα αυστηρά όρια του προγραμματισμού των οικογενειακών αυτών βοηθών και φτάνουν να προβληματίζουν υπαρξιακά αυτούς τους techno sapiens, όπως το αν η κατασκευή τους με συγκεκριμένα φυλετικά χαρακτηριστικά αρκεί για να νιώσουν ουσιαστικά μέλη αυτής της φυλετικής κοινότητας (κι όχι απλά jukeboxes πολιτιστικών/εκπαιδευτικών trivia).

Έτσι, παρόλο που το τεχνολογικά προηγμένο αυτό μέλλον κινηματογραφείται εξαιρετικά ημιφωτισμένο, η καρδιά της ταινίας δεν περιγράφει κάτι το δυστοπικά ζοφερό, μια που οι νέες αυτές υβριδικές μορφές ζωής περισώζουν μεγάλες δόσεις από το διαχρονικό ζητούμενο της ανθρωπιάς (που συχνότατα απουσιάζει από τους «κανονικούς» φορείς της).

Με τον Κόλιν Φάρελ να ηγείται του καστ (συνεχίζοντας τις arthouse περιπλανήσεις του σε ιδιοσυγκρασιακά σκηνοθετικά σύμπαντα μετά τον Λάνθιμο), το soundtrack να υπηρετεί οργανικά την αναδυόμενη τρυφερότητα και τη φωτογραφία να αναδεικνύει ισόποσα το φουτουριστικό και το ουμανιστικό, το After Yang συνδυάζει το στυλ με την ουσία.Κι αυτό είναι πάντοτε ευκταίο

Πρώτη δημοσίευση: 10 Mar 2022, 03:20
Ενημέρωση: 17 Mar 2022, 02:20
Συντάκτης: 
Τίτλος:
After Yang
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
96
Εταιρία διανομής: 
Release: 
10 Μαρτίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos