Abattoir

Σύνοψη: Σε έναν κόσµο όπου υπάρχει πάντα σκοτάδι, ακόµα και μέσα στην ηµέρα, η ρεπόρτερ κτηµατοµεσιτικών θεµάτων Τζούλια Τάλµπεν θα δει τις ισορροπίες της ζωής της να ανατρέπονται, όταν δολοφονείται βάναυσα η οικογένειά της. Παρόλο που η υπόθεση κλείνει, η Τζούλια συνειδητοποιεί ότι πίσω κρύβονται πολύ περισσότερα απ’ όσα αποκαλύφθηκαν, και επιστρέφει στον τόπο του εγκλήµατος. Θα ανακαλύψει ότι το δωµάτιο στο οποίο έγινε το έγκληµα έχει εξαφανιστεί από το σπίτι της αδερφής της. Έτσι, ξεκινά µια αδυσώπητη έρευνα που θα οδηγήσει την ίδια και τον πρώην φίλο της, Ντετέκτιβ Γκρέιντι, στο Νιου Ίνγκλις, όπου θα συναντήσουν τον αινιγµατικό Τζεµπεντάια Κρόν και το Abattoir – ένα τερατώδες σπίτι κατασκευασµένο από συρραµµένα δωµάτια θανάτου και κατάρας. Η Τζούλια συνειδητοποιεί ότι η ψυχή της αδερφής της είναι παγιδευµένη στο εσωτερικό του, αλλά το Abattoir δεν είναι ένα απλό σπίτι – είναι η πύλη για κάτι τόσο σατανικό που ξεπερνά την ανθρώπινη φαντασία.

Άποψη: Mετριότατη και σε αρκετές στιγμές κακοφτιαγμένη μπιμουβιά τρόμου, η οποία συγκεντρώνει ενδιαφέρον μόνο στις στιγμές που προσπαθεί να απεικονίσει την αισθητική του κόμικ από το οποίο προέρχεται.

Ο σκηνοθέτης Ντάρεν Λιν Μπούσμαν (των Saw II, III, IV, αλλά και των Mother's day & 11-11-11) δεν καταλήγει στην αισθητική που θέλει να ακολουθήσει, αμφιταλαντευόμενος στο νουάρ και στα κλασσικά jump scares τρομολαγνείας, τελικά ανακατεύει τα πάντα προσφέροντας μια σαλάτα που ορισμένοι ίσως την βρουν χορταστική, άλλοι πάλι εντελώς άνοστη σε ένα ακατανόητα ντελιριακό τέλος.

Χωρίς να παραγνωρίζω και το γεγονός ότι ελάχιστα αξιοποιεί τους συμπαθείς β' χαρακτήρες που τραβούν το μάτι, ή για να το διατυπώσω πιο γραφικά, τους απονευρώνει.