Lore

Σκληρό και συμπονετικό δράμα ενηλικίωσης

Αυτή η συμπαραγωγή Γερμανίας-Αυστραλίας αποδεικνύει περίτρανα πως για μια καλή ταινία δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα σφιχτό σενάριο. Όχι ότι το φιλμ της Κέιτ Σόρτλαντ στηρίζεται μόνο σ' αυτό αλλά είναι εκπληκτικό πώς η σκηνοθέτις το διαχειρίζεται - στη δεύτερή της σκηνοθετική προσπάθεια - εκφράζοντας στην πορεία πλούσια νοήματα για τον πόλεμο, το φασισμό, το σκοτάδι στις καρδιές των ανθρώπων και τον πόνο της αναγέννησης.

Την ίδια στιγμή πρόκειται για συναισθηματικό roller coaster που δεν κολακεύει το θεατή με μελόδραμα αλλά τον θέτει ενώπιον σκληρών ηθικών διλλημάτων και συνειδησιακών επιλογών, φορείς των οποίων είναι τα παιδιά πρωταγωνιστές και κεντρικό πρόσωπο η εξαιρετική στον ρόλο της Σάσκια Ρόζενταλ, μια από τις πιο όμορφες και πολλά υποσχόμενη νεαρή ηθοποιός που έχω δει τελευταία. Το φιλμ είναι γεμάτο εκπλήξεις αποφεύγοντας στερεοτυπικές αναπαράστάσεις καλού-κακού και κρατά μια φίνα ισορροπία ανάμεσα στον οίκτο και την αποστροφή.

Εκτός όμως από την πρωταγωνίστρια, εξίσου σημαντικό ρόλο στην αίσθηση της ταινίας παίζει η υγρή, κορεσμένη, γεμάτη έντονα κοντράστ, φωτογραφία του Άνταμ Άρκαπο, που συστήθηκε στο παγκόσμιο κοινό με το Animal Kingdom/2010 και το κατακερματισμένο μοντάζ, στοιχεία που δίνουν μια ονειρώδη φιλμική εντύπωση ιδανική για να μεταφέρει την παιδική ματιά στα γεγονότα που υιοθετεί η ταινία. Το τέλος του φιλμ αφήνει μια μικρή χαραμάδα φωτός να διειδύσει στη μαυρίλα αλλά γενικά η ταινία δε χαρίζεται και η αριστουργηματικά μανιπουλαρισμένη έντασή του θα μείνει μαζί σας για αρκετή ώρα μετά την προβολή...  

Μιχάλης Κωνσταντέλλης