Κλισέ, αλλά διασκεδαστικό μπλοκμπάστερ
Και τα αστεία του τα έχει και τις σκηνές του τις εντυπωσιακές, που σε κρατάνε εκεί και δεν σ’ αφήνουν να φύγεις από την αίθουσα. Γιατί και η ιστορία του βαστά μισό αιώνα τώρα, και έχει περάσει από ραδιόφωνο σε τηλεόραση, κόμικς και σινεμά. Όμως, το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά δικαιώνει αυτή την προϊστορία του συγκεκριμένου brand.
Μια και θα περιμένεις –όπως κι εγώ- κάτι εντυπωσιακό, εντούτοις βλέπεις ένα κλισεδιάρικο μπλοκμπάστερ, που έχει κρυάδες και πολλές γρηγοράδες. Σαν διεκπεραίωση μου μοιάζει. Και κρίμα που φέρει την υπογραφή του Γκοντρί. Δεν φαίνεται πουθενά η σκηνοθετική πινελιά του. Σα να πέρασε και να μην ακούμπησε, ένα πράγμα.
Αντιθέτως, μου άρεσε πολύ η ερμηνεία του Κριστόφ Bολτς στον δεύτερο ρόλο που είχε. Ξέρεις, τον σκληρό ναζί των «Άδωξων Μπάσταρδων» του Ταραντίνο, που πήρε το Όσκαρ πέρυσι. Με το «The Green Hornet» θα το καταδιασκεδάσεις, θα τη βρεις, και τα ποπ κορν είναι απαραίτητα παρεμπιπτόντως, όμως όσα άκουγες και διάβαζες έως τώρα ξέχνα τα.
Νέστορας Πουλάκος
* Σε Γαλαξία και Multiplex
**Ακολουθεί και δεύτερη κριτική
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων