"C. B. Strike": Βασισμένη στα βιβλία της J.K. Rowling

Το 2013 δημοσιεύθηκε το συγγραφικό ντεμπούτο του Robert Galbraith με τίτλο “The Cuckoo’s Calling.” Φυσικά, ο Robert Galbraith ήταν απλά ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιήσε η πασίγνωστη J.K. Rowling για να γράψει το νέο της βιβλίο. Ακολούθησαν τα “Silkworm,” και “Career of Evil," με τους ίδιους χαρακτήρες και την ίδια θεματολογία. Η συγκεκριμένη σειρά βιβλίων γυρίστηκε σε σειρά για την οποία σας γράφουμε εδώ, με τίτλο “C.B. Strike,” αποτελούμενη από επτά επεισόδια.

Η σειρά αφορά στην ιστορία ενός ντετέκτιβ που ακούει στο όνομα Cormoran Strike (Tom Burke). Ο Cormoran είναι ένας βετεράνος πολέμου, που κατά τη διάρκεια μίας περιοδίας έχασε το ένα του πόδι. Αφού αποχώρησε από τον στρατό, ακολούθησε την καριέρα του private investigator, κάτι που δεν συνάδει με την οικογενειακή ιστορία του, καθώς ο πατέρας του ήταν ένας πολύ διάσημος ροκ-σταρ, και η μητέρα του ένα μοντέλο μόδας. Μία μέρα, η Robin Ellacott (Holliday Grainger) εμφανίζεται στο γραφείο του για να εκτελέσει χρέη γραμματέος, αλλά τελικά καταλήγει να είναι τόσο καλή ντετέκτιβ όσο και ο Cormoran. Στο “The Cuckoo’s Calling” οι δυό τους ερευνούν τον φόνο ενός διάσημου μοντέλου, στο “Silkworm” τον φόνο ενός λογοτέχνη, ενώ στο τελευταίο και καλύτερο κεφάλαιο, “Career of Evil,” τον φόνο και διαμελισμό μίας έφηβης.

Θα ρωτήσετε: τί κάνει το “C.B. Strike” να διαφέρει από άλλες παρόμοιες σειρές, όπως για παράδειγμα, το “Sherlock Holmes”; Το ατού της σειράς εντοπίζεται στον βασικό της χαρακτήρα. Ο Cormoran δεν είναι εξαίσιος οδηγός, ούτε κατέχει κάποια κορυφαία γνώση παρακολούθησης. Μπορεί να μην επιδεικνύει άψογες συμπερασματικές δεξιότητες, αλλά παρ’όλα αυτά είναι ένας πολύ καλός ντετέκτιβ, ο οποίος εμφανώς έχει προβλήματα με το αλκόολ και σαφώς έχει κάνει λάθος επιλογές με τις ερωτικές συντρόφους του. Επίσης, δεν είναι ο συνηθισμένος πρωταγωνιστής ούτε και χαρακτήρας που κρατά ολόκληρα τα storylines στα χέρια του, και για αυτό, πολλές φορές αυτό που τον ταρακουνά στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή είναι η Robin, η οποία ταρακουνά και την αφήγηση της ιστορίας, καθώς αντί να είναι το sidekick του Cormoran, είναι ένας χαρακτήρας με τις δικές της βλέψεις, και τα δικά της προσωπικά προβλήματα, η οποία αποκτά το δικό της status. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες είναι εξίσου καλά γραμμένοι και ανεπτυγμένοι, και αντιμετωπίζονται ως ίσοι και μεταξύ του: ίσως να θέλαμε παραπάνω σκηνές με τον Cormoran και την Robin να μοιράζονται την οθόνη, αλλά τουλάχιστον υπήρξε αρκετό screen time με τους δυό τους στο τελευταίο κεφάλαιο. Ο Burke είναι αρκετά καλός ως Cormoran, και προβάλει σε ίσα μέτρα και σταθμά και το σκληρό αλλά και το πιο ανθρώπινο προσωπείο του. Η Grainger είναι εξαιρετική και κλέβει την παράσταση, όχι μόνο με την άνεση που έχει απέναντι στην κάμερα, αλλά κυρίως με το πώς μεταχειρίζεται τις ιδιότητες του χαρακτήρα της: αναζητά την περιπέτεια, ό,τι της προκαλεί έξαψη, είναι δυναμική, και δεν πτοείται ποτέ, ακόμα και όταν ανοίγει ένα δέμα που περιέχει ένα κομμένο πόδι.

Και τα τρία κεφάλαια εκτυλλίσονται γύρω από την εξής ερώτηση: ποιός διέπραξε τον φόνο; Το πρώτο κεφάλαιο είναι πολύ ενδιαφέρον και εξαιρετικά σκηνοθετημένο, ενώ το δεύτερο υστερεί. Όσον αφορά το τρίτο κεφάλαιο, είναι μακράν το καλύτερο καθώς μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα για την Robin, παρακολουθούμε την ήρεμη χημεία που έχει με τον Cormoran, και ερχόμαστε πιό κοντά τους συναισθηματικά αφού η υπόθεση που ερευνούν όχι μόνο έχει προσωπική σημασία για αυτούς, αλλά ταυτόχρονα απειλεί και τις ζωές τους.

Το “C.B. Strike” κυλά άνετα και δεν είναι κουραστικό, πράγμα που σημαίνει πως είναι κατάλληλο για την μικρή οθόνη. Μην περιμένετε όμως να αναπτύξετε ψύχωση μαζί του όπως αναπτύξατε με το Sherlock!