Έφυγε ο Δημήτρης Εϊπίδης, ο άνθρωπος που μας έμαθε να βλέπουμε ντοκιμαντέρ

Όπως ενημέρωσε και επίσημα πριν λίγο το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Εϊπίδης, για 6 χρόνια Γενικός Διευθυντής του φεστιβάλ (2010-2016), ιδρυτής των Νέων Οριζόντων του και ιδρυτής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

ΣΧΕΤΙΚΑΗ Ελίνα Ψύκου και τα "Αδέσποτα κορμιά" της

Ο Δημήτρης Εϊπίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Αμερικανικό Θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, καθώς και Σκηνοθεσία Θεάτρου στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στην Νέα Υόρκη. Είναι επίσης απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου του Λονδίνου.

Το 1971 ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ, το οποίο διηύθυνε επί 14 χρόνια. Από το 1988 μέχρι σήμερα, είναι στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ως υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος.

Το 1999, ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα. Από το 1995 ήταν επίσης διευθυντής προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ.

Το 1999, του απονεμήθηκε το τιμητικό βραβείο της FIPRESCI (Διεθνής Συνομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου) για την ποιότητα και την πρωτοτυπία των προγραμμάτων των «Νέων Οριζόντων» του ΦΚΘ. Από το 2001, ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. 

Η ανακοίνωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι η ακόλουθη:  

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και οι άνθρωποί του αποχαιρετούν τον Δημήτρη Εϊπίδη. Ο εμπνευστής και ιδρυτής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και επί χρόνια διευθυντής του θεσμού, ο άνθρωπος που δημιούργησε το τμήμα Νέοι Ορίζοντες, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε ένα σπουδαίο σινεμά που μέχρι τότε ήταν άγνωστο στην Ευρώπη, πέθανε σήμερα το πρωί.

Ο Δημήτρης Εϊπίδης μάς δίδαξε πώς να βλέπουμε ντοκιμαντέρ, μάς έδειξε πώς να ανακαλύπτουμε δημιουργούς. Ο κινηματογράφος ήταν η ζωή του. Όμως μέσα από τον χώρο του μύθου, εκείνος ανίχνευε τα δύσκολα θέματα, τις ανθρωποκεντρικές ιστορίες που γεννά η πραγματικότητα. Αυτό το σινεμά υπηρέτησε σε όλο τον κόσμο, στη Θεσσαλονίκη, στο Μόντρεαλ, στο Τορόντο, στο Ρέικιαβικ.

Το 1971 ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ, το οποίο διηύθυνε επί 14 χρόνια. Από το 1988 μέχρι και πρόσφατα ήταν στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ως υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος. Διετέλεσε διευθυντής προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ από το 2005 έως το 2010. Το 1993, ο Ιρανός Υπουργός Πολιτισμού του απένειμε τιμητικό βραβείο σε αναγνώριση της συμβολής του στην προώθηση του ιρανικού κινηματογράφου διεθνώς. Ήταν ο αγαπημένος θείος Δημήτρης των ιρανών δημιουργών.

Το 1999, ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το αγαπημένο μας φεστιβάλ, το παιδί του, όπως το αποκαλούσε. Έπεισε τους θεατές πως το ντοκιμαντέρ είναι μια σχέση αγάπης και πως ξεπερνά την ίδια την τέχνη του και γίνεται κομμάτι της ζωής μας.

Θα τον θυμόμαστε πάντα μπροστά στην οθόνη, να παρακολουθεί μια ταινία και να μας εξηγεί με πάθος τί είναι αυτό που την κάνει ιδανική για ένα φεστιβάλ, ιδανική για την ψυχή μας.

Στους οικείους του εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας.