"On becoming a God in Central Florida": Διαμαντάκι

Σύνοψη: Η Κρίσταλ, υπάλληλος σε water park, αποφασίζει να διεισδύσει στην επιχειρηματική απάτη που κατέστρεψε την οικογένειά της.

ΣΧΕΤΙΚΑCivil war

Άποψη: Η πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση του “On Becoming a God in Central Florida” δεν απασχόλησε μεγάλη μερίδα του κοινού στην χώρα μας όμως ούτε και στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη γενέτειρα των ponzi schemes και της ψευδαίσθησης του American Dream. Στην σειρά του Showtime (που αρχικά βρισκόταν στα σχέδια του Γιώργου Λάνθιμου για να σληνοθετήσει για πρώτη φορά στην μικρή οθόνη), ο ιδρυτής της χρηματοπιστωτικής πυραμίδας FAM συμβουλεύει την Κίρστεν Ντανστ να ονειρευτεί πού θέλει να φτάσει για να καταλήξει εκεί, μόνο που ακόμα δεν γνωρίζει την επικίνδυνη εφευρετικότητά της και την δαιμόνια επιμονή της να δει τον ίδιο να καταστρέφεται.

Η ιστορία της “Κρίσταλ Σταμπς”, όπως επανειλημμένα επαναλαμβάνει η Ντανστ με εξαιρετική αλά Φλόριντα προφορά, είναι τόσο διαποτισμένη με τις συγκυρίες εκείνης της εποχής και προσεκτικά δομημένη που εξαρχής δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται περί αληθινής ιστορίας. Απεναντίας, το σενάριο των Robert Funke και Matt Lutsky είναι καθόλα μυθοπλαστικό, προορισμένο για την μικρή οθόνη και προσωπικό πρότζεκτ της πρωταγωνίστριας εδώ και καιρό. Μάλιστα, το όνομα του Γιώργου Λάνθιμου ακουγόταν για την σκηνοθεσία του πιλότου όμως τελικά ανέλαβε ο Τσάρλι ΜακΝτάουελ (“The One I Love”, “The Discovery”), ο οποίος έθεσε μία ατμόσφαιρα αν όχι τρομακτική τότε τουλάχιστον επίφοβη.

Χαρακτηρισμός που περιγράφει ολοκληρωτικά την πλύση εγκεφάλου που δέχτηκε ο σύζυγος της Κρίσταλ (στον ρόλο ο Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ) αλλά και τόσοι άλλοι, απελπισμένα απεγνωσμένοι για οικονομική ευρωστία που εθελοτυφλούν για την γενική εικόνα και λειτουργούν υπό την καθοδήγηση ενός συστήματος με τον ζήλο που θα έδειχνε μία αίρεση.

 Αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεγελάσει την Κίρστεν Ντανστ ευτυχώς! Η πραγματική ηρωίδα της σειράς δεν χρειάζεται μαθήματα προσανατολισμού και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την δικαιολογημένα χειριστική συμπεριφορά της που στοχεύει κατά μέτωπο στην “πυραμίδα” και στον αφανισμό της. Η σειρά τεστάρει με διάφορους τρόπους την υπομονή της την ώρα που η ίδια έχει ήδη σκεφτεί πώς θα ελιχθεί για να αποφύγει την πανωλεθρία που την περιμένει και μάλιστα καταφέρνει πάντα να έχει το ηθικό πλεονέκτημα.

Ασφαλώς, είναι συχνό φαινόμενο να βλέπουμε τον θρίαμβο του κεντρικού χαρακτήρα που στρέφει το σύστημα υπέρ του αλλά πάντα θέλεις να βλέπεις μία τέτοια δικαίωση και στο “On Becoming a God in Central Florida” το τέλος της Κρίσταλ Σταμπς ήταν προδιαγεγραμμένο αλλά λυτρωτικά αξιοκρατικό. 

Η Ντανστ μπορεί να υποδυόταν μία μητέρα σε ρόλο προστάτη, κανείς όμως δεν μας εγγυάται ότι δεν είχε στο μυαλό της την συμπεριφορά ενός ασυγκίνητου εκτελεστή για αυτόν τον ρόλο. Σε άμεση σύγκριση, η επιθετικότητά και η χειραγώγηση είναι δύο πολύ πιο επικίνδυνα εργαλεία στα δικά της χέρια και προφανώς τα χειρίζεται με ακόμα πιο επικίνδυνο τρόπο.

Σίγουρα είναι μία ευχάριστη έκπληξη να βλέπουμε την ταλαντούχα Ντανστ πυρ και μανία σε μία παραγωγή μαύρης κωμωδίας για τον καπιταλισμό και την ψύχωση της αυτοπραγμάτωσης μέσω αυτού και αναμένουμε από τώρα την δεύτερη σεζόν. Ένα διαμαντάκι για την χρονιά που μας πέρασε.