Απαγόρευσαν την προβολή τριών ελληνικών ταινιών στο Φεστιβάλ Μόσχας

Πληροφορηθήκαμε μια είδηση που μας έκανε έξαλλους.

ΣΧΕΤΙΚΑΟ Άγγελος Φραντζής προτείνει 3 ταινίες στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Απαγορεύτηκε η προβολή τριών ελληνικών ταινιών στο Φεστιβάλ Σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου της Μόσχας, που επρόκειτο να διεξαχθεί 13-17 Ιουνίου για δεύτερη φορά στην πρωτεύουσα της Ρωσίας, έπειτα από το 2016.

Η διοργανώτρια επιτροπή αποφάσισε πως το "Ακίνητο Ποτάμι" του Άγγελου Φραντζή (για θρησκευτικά ζητήματα), το "Θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών" του Σύλλα Τζουμέρκα (για θέματα πορνογραφίας) και η "Winona" του Αλέξανδρου Βούλγαρη (για ομοφυλοφυλικούς υπαινιγμούς), θα ξεσήκωναν αντιδράσεις αυτόνομων ιδιωτικών ομάδων περιφρούρησης της ρωσικής προπαγάνδας.

Προσέξτε τον θρίαμβο του σκοταδισμού: η απαγόρευση επιβλήθηκε από την οργανωτική επιτροπή στον εαυτό της πριν καν επέμβει κάποια κρατική αρχή. Εν ολίγοις νίκησε ο φόβος, όπως τονίζει ο διευθυντής προγραμματισμού του φεστιβάλ, Δημήτρης Γεωργιάδης, ο οποίος φυσικά δήλωσε την παραίτησή του: 

winona

"Το θλιβερό της υπόθεσης είναι πως η απαγόρευση δεν προέκυψε με την επίσημη εντολή κάποιας κρατικής αρχής, αλλά από τον φόβο για τις αντιδράσεις διάφορων οργανώσεων, καθώς θεώρησαν ότι οι τρεις αυτές ελληνικές ταινίες είχαν στοιχεία ξεκάθαρα προβοκατόρικα για την ρωσική κοινωνία. Παρά το γεγονός πως τα φιλμ είχαν ήδη υποτιτλιστεί και η διαδικασία είχε προχωρήσει, η επιτροπη του φεστιβάλ μου σύστησε να επιλέξω κάποιες άλλες ταινίες, αίτημα φυσικά στο οποίο αρνήθηκα και βεβαίως έθεσα την παραίτησή μου στην διάθεσή τους. Δεν θεωρώ ότι έκανα κάποια επαναστατική κίνηση, ξεκαθάρισα ότι η ισχύουσα νομοθεσία με εμπόδισε να κάνω σωστά την δουλειά μου".

"Πρόκειται για ένα γεγονός ακραίο, τρελό, που δημιουργεί οργή. Εννοείται ότι δεν θέλω ποτέ ξανά να προβληθεί δική μου ταινία σε ένα φεστιβάλ λογοκρισίας. Δεν είναι ότι δεν γνωριζουμε πως λειτουργεί αυτή η χώρα που λέγεται Ρωσία, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, αλλά τι σημαίνει αυτό; Οποιαδήποτε προσπάθεια λογοκρισίας ενός έργου τέχνης, είναι κατάπτυστη...", ήταν το σχόλιο του Άγγελου Φραντζή.

το θαυμα της θαλασσας των σαργασσων

Με τον Σύλλα Τζουμέρκα να σημειώνει: "Είναι πάντοτε γοητευτικό να βλέπεις πεφωτισμένες ηγεσίες, νομοθεσίες και διευθύνσεις φεστιβάλ να θέλουν να προστατέψουν τους πολίτες, τον τρόπο ζωής τους, την διαχείριση της ελευθερίας τους και στο τι εκτίθενται ως θεατές ή αναγνώστες. Η αποπνικτική και ενίοτε εγκληματική ηλιθιότητα όλων των παραπάνω είναι ούτως ή άλλως απέθαντη».

Για την ιστορία, οι άλλες δύο ελληνικές ταινίες που είχαν επιλεγεί για να προβληθούν, ήταν το "Man of God" της Γελένα Πόποβιτς και τα "Μήλα" του Χρήστου Νίκου, οι οποίες "ευτυχώς" τηρούσαν τις ιδεολογικές προϋποθέσεις...

Να ξέρετε, η χειρότερη μορφή λογοκρισίας, είναι η αυτολογοκρισία. Τότε, το κτήνος του σκοταδισμού, έχει καταφέρει τον σκοπό του.