Rocks

Σύνοψη: Η έφηβη Rocks ζει με την μητέρα και τον μικρότερο αδερφό της σε ένα συγκρότημα κατοικιών του Λονδίνου. 

Όταν η μητέρα της εξαφανίζεται για ακόμα μια φορά, αφήνοντας ένα απολογητικό σημείωμα και μερικά μετρητά, η Rocks καλείται να τα βγάλει πέρα, κόντρα στις κοινωνικές υπηρεσίες και με την πολύτιμη βοήθεια των φίλων της.

H ταινία αναδείχθηκε κορυφαία ανεξάρητητη βρετανική της χρονιάς στα British Independent Awards, κατακτώντας 5 βραβεία συνολικά.

Άποψη: Σε κάποιο σημείο του “Stand by me” o Stephen King έγραφε «Ποτέ ξανά στη ζωή μου δεν είχα φίλους σαν αυτούς που είχα όταν ήμουν δώδεκα χρονών». Στο “Rocks”, η Sarah Gavron (“Suragette”, “Brick Lane”) το κάνει πράξη, σκηνοθετώντας μια ταινία αποκαρδιωτικά ρεαλιστική αλλά ταυτόχρονα ζωηρή, ενδυναμωτική και αισιόδοξη, σαν τα κορίτσια που την απαρτίζουν.

Η  Shola “Rocks” Omotoso (Bukky Bakray) είναι μια δεκαεξάχρονη έφηβη, Νιγηριανής καταγωγής, που αγαπά το μακιγιάζ και περνά τις ώρες της διασκεδάζοντας με τις κολλητές της. Η ζωή της παίρνει μια απότομη στροφή, όταν η μητέρα της, που αντιμετωπίζει πιθανά κάποια ζητήματα ψυχικής υγείας, εξαφανίζεται, αφήνοντας την ίδια και τον μικρό αδερφό της Emmanuel (D'angelou Osei Kissiedu) να τα καταφέρουν όπως μπορούν. Όταν οι κοινωνικές υπηρεσίες φτάνουν στην πόρτα τους, ξεκινά ένα κυνηγητό το οποίο γεμίζει την Rocks ευθύνες, λάθη αλλά και συνειδητοποιήσεις για την ζωή της από’ δω και πέρα.

Γραμμένο από την επίσης Νιγηριανής καταγωγής Βρετανίδα Theresa Ikoko και την Claire Wilson (“The Little Drummer Girl”), το Rocks είναι ένα σπαρταριστό δείγμα εφηβικού girl power και ένα ευθύ coming-of-age δράμα, τοποθετημένο σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον μεταναστευτικών κοινοτήτων του σύγχρονου Λονδίνου. Η αυθεντικότητά του και ο απέριττος, σαν  αυτοσχέδιος διάλογος δίνει στην ταινία μια ντοκιμαντερίστικη φυσικότητα, ενώ η χαλαρότητά της ανά στιγμές ξεκουράζει το δράμα, χωρίς να αφαιρεί από το προσεγμένο σύνολο. Σαν ταινία θυμίζει αρκετά το επίσης γεμάτο φρεσκάδα “Girlhood” της Céline Sciamma, και αφορά κι αυτό κορίτσια της σημερινής μεγαλούπολης, που αναζητούν και προτάσσουν την ανεμελιά σε έναν δύσβατο κόσμο.

Η κινηματογράφηση της Hélène Louvart (“The Invisible Life of Euridice Gusmao”, “Never Rarely Sometimes Always”) χαρίζει στο τελικό αποτέλεσμα, εστιάζοντας με μια ποιητικότητα την ματιά της σε μικρές λεπτομέρειες, ενώ ο γενικότερος ρυθμός της ταινίας συμπαρασύρει επί το πλείστον τον θεατή, βάζοντάς τον να ακολουθεί μια αλλαγή στον τόνο και την διάθεση, εξίσου άμεση με αυτή των έφηβων πρωταγωνιστριών.

Η ιστορία είναι σκληρή αλλά δεν υποκύπτει στην απελπισία, ακριβώς όπως η ηρωίδα της. Την ίδια στιγμή που συγκινεί και πληγώνει, σε σώζει με την γλύκα και την ζεστασιά που προσφέρει η γενναιότητα της Rocks αλλά και η ανιδιοτέλεια, το ενδιαφέρον, η ζωντάνια, η απλότητα που χαρακτηρίζει τις σχέσεις ανάμεσα στα κορίτσια. Αυτό είναι και το καλύτερο στοιχείο της ταινίας, οι πρωτοεμφανιζόμενες ηθοποιοί που φωτίζουν με την φυσικότητα και την ενέργειά τους την οθόνη ακόμα και στις πιο σκληρές στιγμές.

Το “Rocks” είναι ένα κύμα ζωτικότητας, μια σύνθετη συναισθηματική γύρα κοριτσίστικης δύναμης και γενναιότητας που συνοψίζεται στα λόγια της Shola «Οι αληθινές βασίλισσες διορθώνουν η μια το στέμμα της άλλης».

Ανδρομάχη Σδούκου