Ο άστεγος και το junky
Πρόκειται για μια ντραμεντί buddy movie που πραγματεύεται τη σημασία της ανθρώπινης επικοινωνίας καθώς εκείνη επηρεάζει την πορεία της ατομικής εσωτερικής αναζήτησης. Το να μένεις κολλημένος σε μία κατάσταση, μας λέει ο Byrne, είναι σαν να ζεις μέσα σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο χωρίς να πηγαίνεις μπροστά, περιμένοντας απλά το τέλος (όποιο κι αν είναι αυτό) ενώ, η γνωριμία με κάτι καινούργιο μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήρια δύναμη για το ταξίδι προς την εξέλιξη (προς όποια κατεύθυνση).
Ενώ ξεκινά με ύφος που σε «ψήνει» για κάτι καλό, παραθέτοντας feelgood σκηνές από την καθημερινότητα ενός άστεγου που φαινομενικά περνάει καλά (έχει μετατρέψει κυριολεκτικά το αυτοκίνητό του σε σπίτι), στην πορεία πέφτει πάνω σε αναρίθμητα κλισέ, προσθέτοντας στην ιστορία ένα junky, δραματοποιώντας όμως την κατάσταση τόσο πολύ που δε συνάδει με την οπτική της φωτογραφίας.
Μοιάζει σαν κάτι ξένο που θα προτιμούσες να λείπει – χαρακτήρας του οποίου η εξέλιξη δε σε νοιάζει κιόλας. Δεν παύει όμως να έχει υπέροχα «Δουβλινέζικα» τοπία που δένουν άρτια με τη μουσική.
Ελεωνόρα Βερυκοκίδη
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων