Post apocalyptic εσωτερικός τρόμος
Το εγχείρημα και τελικός στόχος του φιλμ μπορεί να υπερβαίνει τις δυνατότητες και την ικανότητα του Ζεν, αλλά οφείλει κανείς να παραδεχθεί ότι ο 37χρονος Γάλλος σκηνοθέτης διαθέτει κινηματογραφικά guts, άσχετο αν τελικά τον προδίδουν τα κινηματογραφικά skills…
Διότι ενώ ξεκινά σαν (μία από τις πολλές) post apocalyptic sci fi περιπέτειες επιβίωσης (ευτυχώς χωρίς ζόμπια :P) με αναμενόμενο κλίμα φόβου και αγωνίας, εξελίσσεται σε ένα ψυχολογικό θρίλερ με προοπτική εσωτερικού τρόμου, καθώς εστιάζει στις εντάσεις, τις διαμάχες που αναπτύσσονται μεταξύ των έγκλειστων και που οξύνονται από το γεγονός πως «οι απ’έξω» μάλλον θέλουν να τους εξοντώσουν (αφού πειραματιστούν πάνω τους), παρά να τους σώσουν.
Ο αληθινός εχθρός είναι λοιπόν ο ίδιος σου ο εαυτός, αλλά και οι μειωμένες αντοχές σου. Η ατομική παράνοια, η εσωτερική τρέλα, η ψυχανάλυση της εν γένει διαστροφής, μπορεί να υποβοηθούνται από το εξαιρετικό σάουντρακ, αλλά στερούνται συγκρότησης, συνέχειας και εν τέλει έμπνευσης. Ο Ζεν πιστεύει παραπάνω από ότι ίσως θα έπρεπε στον εαυτό του (δεν μπορώ να διανοηθώ τι θα σκάρωνε ένας Κιούμπρικ επ’αυτού...) και παρά το γεμάτο μαυρίλα φινάλε του, δεν πετυχαίνει τον σκοπό του.
Kαταφέρνει πάντως ένα ασφυκτικό και σκοτεινό φιλμ που δεν είναι για όλους.
Joker
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων