Cam

Σύνοψη: Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Daniel Goldhaber σε σενάριο της πρωτοεμφανιζόμενης Isa Mazzei, το “Cam” εξιστορεί την υπαρξιακή αγωνία ενός cam girl, της Lola (Madeline Brewer), η οποία βρίσκεται προ εκπλήξεως όταν «κλειδώνεται» έξω από τον λογαριασμό της στο Freelivegirls, αλλά κατά τα άλλα συνεχίζει να μεταδίδει live. Στην αρχή νομίζει πως πρόκειται περί κάποιου τεχνικού λάθους, αλλά σταδιακά συνειδητοποιεί πως έχει αντικατασταθεί από κάποια απατεώνα. Ο φόβος της μεγαλώνει, όταν συνειδητοποιεί πως αυτό που συμβαίνει έγκειται στο όριο του μεταφυσικού…

Άποψη: Σίγουρα το “Cam” μας μεταφέρει στον κόσμο του “Black Mirror,” αλλά κατά ένα τρόπο πατά τα πόδια του πιο γερά στη γή απ’ότι η σειρά. Το κοινό τους σημείο: η παρείσφρηση  της τεχνολογίας στην ανθρώπινη ζωή. Η Lola στην πραγματική της ζωή ονομάζεται Alice και φαίνεται να είναι μία νέα κοπέλα που ζεί μία φυσιολογική ζωή. Έχει το δικό της σπίτι, μία μαμά σε άνοια (η εκπληκτική Melora Walters των Magnolia και Boogie Nights), και έναν αδερφό (David Druid). Η πραγματική της ζωής όμως είναι απλά το παρασκήνιο, αφού είναι ξεκάθαρο πως η online ζωή της είναι η αληθινή σκηνή. Το δωμάτιο που η Lola μεταδίδει ζωντανά, είναι λουσμένο με ένα ροζ νέον χρώμα, το οποίο μετατρέπει ό,τι αγγίζει σε κάτι ανατριχιαστικό. Εκεί η Lola επιδεικνύει τους κοριτσίστικους αλλά άτακτους τρόπους της, για ένα εξ’αποστάσεως ανδρικό ακροατήριο που της γράφει μηνύματα και της κάνει δωρεές με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο είναι απασχολημένο. Η Lola είναι αποφασισμένη να φτάσει στην κορυφή, για αυτό και ωθεί τα όρια κάθε «συνεδρίας» της τόσο που σε μία σκηνή αναρωτήθηκαμε αν πρόκειται για snuff film, αλλά αμέσως η Lola μας διέψευσε. Είναι φανερό πως η Lola λαμβάνει επιβεβαίωση, ή καλύτερα επαλήθευση πως είναι πραγματικά άνθρωπος μέσα από τα live της. Η δουλειά αυτή της χάρισε ένα όμορφο σπίτι στα προάστια, κρεβάτι 4.000 δολλάριων και τα σχετικά. Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν η Lola αντικαθίσταται από την Lola 2.0, και εκεί βλέπουμε μια Brewer να απορροφάται στην δύνη της παράνοιας, γιατί δεν την χάκαραν απλώς, αλλά την αντικατέστησαν. Υποθέτουμε, πως οποισδήποτε θα αισθανόταν ένα δεδομένο άγχος αν του χάκαραν τον λογαριασμό στα social media, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε το άγχος και την οδύνη ενός ανθρώπου του οποίου η ζωή εκτυλίσσεται μόνο online αν ξαφνικά εμφανιζόταν ένας doppelganger.

Αυτό θεωρούμε πως είναι και το σχόλιο της ταινίας: η ύπαρξη κάποιων ανθρώπων επικυρώνεται μόνο μέσα από τα μάτια κάποιων άλλων. Πρόκειται για μία ηδονοβλεπτική σχέση, την οποία εφαρμογές όπως το Instagram, την έχει ενδυναμώσει. Η διεύθυνση φωτογραφίας της Kateline Arizmendi, το μοντάζ του Daniel Garber που θυμίζει σύνδρομο ελλειματικής προσοχής, τα γραφικά του Gates Bradley, τα custom made emojis της Elena Lee Gold, αλλά και το σταθερό χέρι του Goldhaber, συντελούν στη δημιουργία ενός τόσο πολύχρωμου κλειστοφοβικού περιβάλλοντος όπου η άμεση απόλαυση και η άμεση ανταμειβή είναι τα μόνο που έχουν κάποια σημασία. Μετά από όλα αυτά, απογοητευθήκαμε λίγο στο τέλος, γιατί ενώ υπάρχει (κάποιου είδους) κάθαρση, δεν δίνεται καμία εξήγηση για τα βάσανα της Lola/Alice.

Για τους φαν του horror/sci-fi, το “Cam” είναι μία καλή επιλογή αφού παρακολουθούμε την Madeline Brewer (The Handmaid’s Tale, Orange is the New Black) σε πρωταγωνιστικό ρόλο και αξίζει να αναφέρουμε πως ο ρόλος είναι εμπνευσμένος από τα πραγματικά βιώματα της σεναριογράφου Mazzei, η οποία ήταν cam girl. Αν και για εμάς η ταινία έχει ενδιαφέρον σενάριο, αυτό που την ωθεί και την κάνει ενδιαφέρουσα είναι η Madeline Brewer, την οποία απαραιτήτως πρέπει να δείτε!