The vast of night

Σύνοψη: Σε μια κωμόπολη του Νιού Μέξικο στις ΗΠΑ των 50s, μια νεαρή τηλεφωνήτρια και ένας ραδιοφωνικός παραγωγός ανακαλύπτουν μια μυστηριώδη ραδιοφωνική συχνότητα που θα οδηγήσει σε πρωτόγνωρες αποκαλύψεις για το μέλλον όλων.

Άποψη: To «Vast of the night» ΔΕΝ είναι άλλο ένα από τα δεκάδες αμερικάνικα ανεξάρτητα ταινιάκι που εμφανίζονται στην αρχή κάθε χρόνου στο φεστιβάλ του Sundance.

Αυτό ξεχώρισε αμέσως με το βραβείο κοινού για ταινία μυθοπλασία και μας σύστησε μια ταλεντάρα, τον πρωοεμφανιζόμενο (αν και 37χρονο) σκηνοθέτη του (και σεναριογράφο μεζί με τον επίσης πρωτοεμφανιζόμενο Κρεγκ Σάντζερ), Άντριου Πάτερσον.

Ένα φιλμ που το «τσίμπησε» άμεσα στο Amazon Prime και το προβάλει εδώ και λίγες ημέρες, παράλληλα με την έξοδο του φιλμ σε κάποια drive-in αμερικανικα σινεμά, όπου άλλωστε ταιριάζει πολύ με την 50s ατμόσφαιρά του και τις πρώιμες sci-fi αποχρώσεις του.

Με τρομερά κινητική κάμερα και travelling μονοπλάνων αρκετών λεπτών που ζαλίζουν και  κοφτερούς διαλόγους πρώιμου ταραντινικού σύμπαντος σε 2-3 περιπτώσεις που γαζώνουν χωρίς ανάσα, ο Πάτερσον χτίζει το μυστήριο στην αρχή ανεπαίσθητα, πριν ανέβει σε ταχύτητες και συχνότητες.

Πάντα όμως με μια διάχυτη κυρίαρχη αθωότητα – φόρος τιμής σε μια εποχή που ο κόσμος ανακάλυπτε αρκετά «μεγάλα» μυστικά και ένα σφιχτοδεμένο μοντάζ για να διαδάσκεται σε σχολές, καταφέρνει να μην κουράσει με το φιλμ έτσι κι αλλιώς να διαθέτει μια στέρεη θεατρική δομή στην κατασκευή του, ενώ αποσπά και δύο πολύ ταιριαστές με την κατάσταση, ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές του.

Σαν ένα εξαιρετικό επεισόδιο από το Twilight Zone, με ρετρο-μοντέρνα νοσταλγία, υποχρωματισμένη φωτογραφική παλέτα και φυσικά αίσθηση του ρυθμού.

Και σαν κερασάκι, το ρεμπέτικο "Κάηκε ένα σχολείο" του Κώστα Μπέζου (1930) -σε πειραγμένη εκδοχή με λούπα σαν βασικό σάουντρακ!

Ένα από τα διαμαντάκια της χρονιάς.