Apollo 18

Υποτιθέμενο found footage από την ομώνυμη αποστολή της ΝASA προς το φεγγάρι το 1974, η οποία δεν επέστρεψε ποτέ...

Αποτυχημένο found footage horror

Στην παράδοση της νέας μόδας της τελευταίες τριετίας που αναζητά κάθε δυνατό συνδυασμό κινηματογραφικού είδους για να στήσει το παραμυθάκι του found footage horror, προσπαθεί να κινηθεί και το Apollo 18. Kάτι σαν Paranormal Activity στο διάστημα, μόνο που δεν...

Μετά από κάποιες σκηνές γνωριμίας, η δράση εξελίσσεται στο σκάφος και αργότερα στη Σελήνη, όπου οι δυο από τους τρεις κοσμοναύτες θα κατέβουν και ο άλλος θα παρακολουθεί από πάνω. Φυσικά, δεν είναι μόνοι όπως με τρομερή ευκολία θα μαντέψατε... Ακόμα και με τους αδιάφορους χαρακτήρες, και τους σχεδόν «ερασιτεχνικούς» κακούς του, το φιλμ θα μπορούσε να συντηρήσει σε όλους εμάς τουλάχιστον τους «τρομολάγνους» (που έχουμε δει ΟΛΑ του είδους) το ενδιαφέρον για μια υποτυπώδη ατμόσφαιρα τρόμου, αλλά ούτε αυτό συμβαίνει.

Ο σκηνοθέτης σπαταλά την ενδιαφέρουσα βασική ιδέα του χωρίς να αξιοποιήσει σχεδόν ούτε στο ελάχιστο το κλειστοφοβικό περιβάλλον του διαστημοπλοίου, επιλέγοντας συχνά πυκνά αρκετά «βαθιά» πλάνα με ευρύ ορίζοντα, αποστραγγίζοντας την οποία πιθανότητα να την ακούσομε λίγο με το set up.

Παράλληλα, αποδυναμώνει το τεχνικό κομμάτι (ήχος, μοντάζ) για χάρη της «αληθοφάνειας» και από τη στιγμή που δεν ανήκουμε σε κάποια κατηγορία συνομωσιολόγων, λίγα απομένουν να τραβήξουν το ενδιαφέρον μας...

Απόστολος Κίτσος