H γλάστρα Τζετ Λι και ο Χατζηχρήστος με τις κότες

H Berlinale έκλεισε για μένα με το Flying Swords of the Dragon Gate του Tsui Hark. Ένα κατά κάποιο τρόπο remake του Dragon Inn του 1967. Wuxia, υποτυπώδες σενάριο, γλάστρα Jet Li. Υπερ-αρκετά στοιχεία για την συγκεκριμένη ταινία, η οποία είναι διασκεδαστική με ωραία εφέ και φυσικά απευθύνεται σε κοινό που έχει μία "προϋπηρεσία" στη συγκεκριμένη κατηγορία. (6,5 / 10).

Μετά ξεκίνησε το ξεποδάριασμα. Ό,τι δεν είχα προλάβει να δω όλες τις ημέρες προσπάθησα να τα στριμώξω στο λίγο χρόνο που μου είχε απομείνει. Check Point Charly, στεναχώρια. Μεγαλύτερη στεναχώρια η εξευτελιστική τουριστική εκμετάλλευση. Πήγαμε στην εκκλησία του Kaiser Wilhlem και δεν θέλω να ξαναπάω ποτέ στη ζωή μου. Μαυρίλα και τρομάρα. Προσπάθησα να βγάλω φωτογραφία για να αποτυπώσω τον φόβο μου αλλά το αποτέλεσμα ήταν και αυτό μαύρο. Δεν είναι εκκλησία αυτό το πράγμα. Όσο μοντέρνα και αν είναι...εκεί μοιάζει να γυρίστηκε το μωρό της Ρόζμαρι..μπρρρρρ...

Για να στανιάρω από ένα τέτοιο θέαμα κατέφυγα για σνίτσελ στο Augustiner στην Charlottenstrabe. Παραδοσιακό γερμανικό εστιατόριο/μπυραρία, αν και μεγάλο σε έκταση με λίγο "slow" προσωπικό, είχε μία ζεστή ατμόσφαιρα και ωραίο φαγητό (ότι πρέπει για την αναστήλωση μετά το απαίσιο hangover). Όταν πίνεις κοκτέηλ που λέγεται U.S. Marine Martini, έπρεπε να καταλάβεις ότι αυτό σε στέλνει στο Ιράν καρφωτό.

Το βράδυ περάσαμε από το Νewton bar. Μπορεί ο μέσος όρος ηλικίας να μην ήταν ο επιθυμητός, αλλά το αποτέλεσμα ήταν. Και όταν λέω αποτέλεσμα εννοώ ευχάριστη διάθεση και περιποιημένο κοκτέηλ (το συγκεκριμένο στοίχιζε 10 ευρώ. Δεν πειράζει: στη Σίφνο το είχα πληρώσει 12 ευρώ και ήταν φουλ στη γρεναδίνη).

Κατέληξα ότι το Βερολίνο μου ταιριάζει. Μου βγάζει μια άλλη εποχή, μία 80ίλα που τόσο αγαπώ. Μετά κοίταξα γύρω μου στο αεροπλάνο και είδα ότι είμαι περιτριγυρισμένη από Ελληνάρες που ο καθένας κουβαλούσε τουλάχιστον από 3 χειραποσκευές στην καμπίνα του αεροπλάνου. Ο Χατζηχρήστος με τις κότες έλειπε. Περισσότερες πιθανότητες είχες να πας από βαλίτσα που εκτοξεύτηκε από το ντουλαπάκι παρά από συντριβή (φτου φτου φτου). Η γιαγιά μπροστά έβηχε λες και είχε καπνίσει όλο τον Παπαστράτο και με το προσγειωθήκαμε η μπροστινή της γύρισε και της είπε "Για να μας κολλήσεις ήρθες;".

Back home.

Aγγελική Ρούσκα