Σύλλας Τζουμέρκας: "Είμαστε όλοι σε διάλογο με τον Παράδεισο μέσα μας"

Η κόλαση και ο παράδεισος. Οι δύο ηρωίδες στο «Θαύμα της θάλασσας της Σαργασσών» του Σύλλα Τζουμέρκα δίνουν μάχες κυρίως με τον δαίμονα μέσα τους, κατατρύχονται από πάθη, όλα αυτά σε έναν φυσικό καμβά που σχεδόν πρωταγωνιστεί. Ο Έλληνας δημιουργός μας αφιέρωσε δέκα λεπτά για να σκιαγραφήσει το περίβλημα της νέας του ταινίας:

ΣΧΕΤΙΚΑ"M – A City Hunts a Murderer": Ένας τρόμος που σιγοκαίει

-Το φυσικό τοπίο παίζει σχεδόν πρωταγωνιστικό ρόλο, πως το αξιοποίησες και το προσέγγισες σκηνοθετικά;

-«Ήθελα παρα πολύ να φιλμάρω στην φυση, μου προσφέρει μια ενέργεια που μου αρέσει, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα φιλμ μου που ειχαν γυριστεί στην πόλη. Βέβαια τα γυρίσματα εκεί απαιτούν πειθαρχία, σωστές ώρες και φυσικά ένα συνεργείο που να μην φοβάται, διότι τα γυρίσματα γίνονται σε αντίξοες συνθήκες και δύσκολους χώρους. Ήταν μια μεγάλη περιπέτεια».

-Πόσο κοντά είναι η κόλαση που βιώνουν οι ηρωίδες σου με τον παράδεισο που αναζητούν;

-«Όλα αυτά είναι μέσα τους. Στην πραγματική τους ζωή το παρόν είναι πάρα πολύ άγριο. Επομένως πρέπει να πολεμήσουν. Όλοι οι άνθρωποι νομίζω όμως ότι είμαστε σε έναν διάλογο με αυτό που έχουμε μέσα μας ως παράδεισο».

-Μεταμορφώνονται;

-«Σίγουρα μεταμορφώνονται. Κάποια στιγμή κάτι μέσα τους κάνει ένα “snap”. Αλλά η διαδικασία είναι αργή και τρομακτική».

-Για τον χαρακτήρα της Αγγελικής Παπούλια; Μια άγρια, ψαρωτική, σκληρή διοικητής αστυνομίας. Ένας ρόλος στον οποίο δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μια γυναίκα.

-«Αυτό το βρίσκω τρομερά ευχάριστο. Θα δείτε έναν γυναικείο χαρακτήρα άγριο, τρομερά ειρωνικό, βίαιο, εντελώς no blullshit. Και θα σου εκμηστηρευτώ ότι αυτός ο χαρακτήρας βασίζεται σε αληθινό πρόσωπο».

Λίγες ώρες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα της και αφού ολοκληρώθηκε η πρώτη δημοσιογραφική προβολή της, ο Συλλας Τζουμέρκας μαζί με την παραγωγό Μαρία Δρανδάκη και τις Αγγελική Παπούλια, Γιούλα Μπούνταλη και τους Χρήστο Πασσαλή, Αργύρη Ξάφη, παραχώρησαν Συνέντευξη Τύπου για το «Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών». Αναφέρθηκαν:

Στο genre της ταινίας (Σύλλας Τζουμέρκας): «Ήθελα να κάνω ένα υβρίδιο, μία ταινία που συνδυάζει στοιχεία τρόμου, δράμα και τον ονειρικό χώρο. Είμαστε πολλά και διαφορετικά πράγματα ως άνθρωποι και σχετιζόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο με διαφορετικούς τρόπους. Οι χαρακτήρες της ταινίας είναι βασανισμένοι και όλοι σκέφτονται έναν διαφορετικό, ξεχωριστό παράδεισο».

Στα χέλια της θάλασσας των Σαργασσών (Γιούλα Μπουνταλη): «Τα χέλια είναι κομμάτι του χαρακτήρα που υποδύομαι. Είναι ένα πλάσμα σπονδυλωτό, άσχημο, και η Ρίτα βλέπει τον εαυτό της έτσι. Προσπαθεί να βρει τη δική της «ραχοκοκαλιά». Πρόκειται για ένα ζώο που ζει σε ένα μέρος, αλλά πρέπει να το εγκαταλείψει για να αναπαραχθεί. Έτσι και η Ρίτα, πρέπει να αλλάξει ζωή και να ανακαλύψει ποια είναι. Κάτι που συμβαίνει με έναν βίαιο τρόπο».

Στον ρόλο της Ελισάβετ (Aγγελική Παπούλια): «Η Ελισάβετ δεν είναι μία στερεοτυπική γυναίκα. Οι περισσότεροι σκέφτονται τις γυναίκες ως καλές μητέρες ή θύματα, υπάκουες και υπομονετικές. Μια γυναίκα όμως μπορεί να είναι δυναμική, απαιτητική, πνευματώδης και με χιούμορ. Ο χαρακτήρας που υποδύομαι δείχνει μια οργισμένη γυναίκα που στην ουσία είναι  αυτοκαταστροφική».

Στον ρόλο του σταρ/τραγουδιστή/θύματος (Χρήστος Πασσαλής): «Ο χαρακτηρας που ερμηνεύω είναι ένας λαϊκός σταρ, με μία ζωή sex, drugs, rock n’ roll, αλλά εν τέλει ιδιαίτερα συντηρητικός. Ένας άντρας που βρίσκεται εκτός ελέγχου, επιλέγει να επιστρέψει στη ζεστασιά και την αγκαλιά της οικογένειας. Όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας ψάχνουν να βρουν τον δικό τους παράδεισο, αλλά για να τον κερδίσεις πρέπει να κάνεις μία θυσία».

Στις προκλήσεις της παραγωγής (Μαρία Δρανδάκη): «Μετα από δυο αστικές ταινίες, αυτή τη φορά βγήκαμε εκτός Αθηνών, κάτι που αποδείχθηκε πρόκληση και ευλογία. Πρόκληση γιατί μακριά από την Αθήνα, δεν έχεις εύκολη πρόσβαση σε όλα όσα χρειάζεσαι, οπότε έπρεπε να είμαστε πολύ καλά προετοιμασμένοι και παράλληλα να αυτοσχεδιάζουμε όποτε ήταν απαραίτητο. Ευλογία γιατί μακριά από την Αθήνα, και με ένα πολυεθνικό συνεργείο, δημιουργήσαμε μία κοινότητα μέσα στην κοινότητα. Φτιάξαμε τον δικό μας παράδεισο».

Το 69ο Φεστιβάλ του Βερολίνου διεξάγεται 7-17 Φεβρουαρίου 2019, το MOVE IT βρίσκεται εκεί, αυτόφωτο και αυτοχρηματοδοτούμενο με 5 διαπιστευμένους δημοσιογράφους και σας μεταφέρει για 9η συνεχή χρονιά όλα όσα αξίζουν να διαβάσετε μέσα και έξω από τις αίθουσες της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής πόλης. Όλα εδώ.