Berlinale 2022: "Return to dust" - Κριτική
Σύνοψη: O Ma Youtie είναι ένας φιλήσυχος και λιγομίλητος αγρότης που δουλεύει στη φάρμα του αδερφού του και συνιστά το τελευταίο άγαμο μέλος της οικογένειάς του. Η Cao Guiying είναι μια κακοποιημένη γυναίκα με προβλήματα υγείας που έχει ξεπεράσει κατά πολύ την ηλικία για γάμο στην επαρχιακή Κίνα ενώ δεν μπορεί να αποκτήσει παιδιά.
ΣΧΕΤΙΚΑBerlinale: "Οι ταινίες μπορούν να αλλάξουν τα μυαλά των ανθρώπων"
Δύο άγνωστοι άνθρωποι, σταθερά υποτιμημένοι και ταπεινωμένοι, σχεδόν εξοστρακισμένοι από τις οικογένειές τους εξαναγκάζονται σε γάμο. Η συμβίωσή τους έχει προφανείς δυσκολίες, αλλά οι δυο τους βρίσκουν μια ευκαιρία και το αργό της ξεδίπλωμα γίνεται καταφύγιο που συνοψίζει το προφανές: την βαθιά ανάγκη για επικοινωνία και συνύπαρξη, την μεταμορφωτική, λυτρωτική δύναμη του μαζί.
Άποψη: Το “Return to Dust” είναι η πρώτη συμμετοχή του ανερχόμενου Li Ruijun στο Διαγωνιστικό τμήμα της Berlinale, αφού οι προηγούμενες ταινίες του αφορούσαν το τμήμα Generation. Και είναι μια απλή και γι’ αυτό ποιητική, νατουραλιστική παρατήρηση της ευαλωτότητας των χαρακτήρων του και της σκληρής ζωής σε μια ύπαιθρο που αλλάζει, υποφέρει και χάνεται.
Πυρήνας της, η ευαίσθητη και στωική συμβίωση δυο ανθρώπων με επιβαρυμένο παρελθόν και δυσοίωνο μέλλον, που βρίσκουν μέσα από μια άβολη, επιβεβλημένη συνθήκη έναν συνοιδοιπόρο για το δύσβατο παρόν. Η ντοκιμαντερίστικη ματιά της αφήγησης ακολουθεί την ζωή και τους χαρακτήρες τους με πράα καρτερικότητα ενώ δεν λείπει το κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, καθώς μέσα από αυτήν εξερευνάται η ζωή των ανθρώπων της Κινέζικης υπαίθρου και οι πολλαπλές δυσκολίες τους. Ο σκηνοθέτης ασχολείται με την φτώχεια, την αστικοποίηση, την εκμετάλλευση, την αδικία αλλά επιστρέφει στην τρυφερότητα των πρωταγωνιστών του. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο κινηματογραφούνται οι συνθήκες, που καθιστά το συγκεκριμένο καθολικό, γνωστό, προσβάσιμο.
Το τοπίο κινηματογραφείται με εξαίσια λεπτότητα και αποτελεί βασικό, ίσως κύριο πρωταγωνιστή του συνόλου, ενώ η ταινία ισορροπεί μεταξύ διπόλων, μεταξύ της τραχύτητας και της ευαισθησίας του, μεταξύ της πληθώρας των ιδεών με τις οποίες αποφασίζει να αναμετρηθεί παρατηρώντας το.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, “Λέγεται ότι ο κινηματογράφος είναι η τέχνη του χρόνου. Με αυτή την έννοια, η δουλειά ενός σκηνοθέτη ταινιών είναι στην ουσία ίδια με αυτή των αγροτών. Στην δημιουργία ταινιών, αντιμετωπίζουμε συχνά θέματα που διαπραγματεύονται τον χρόνο και την ζωή. Οι αγρότες εμπιστεύονται την γη και τον χρόνο για τα χωράφια και την επιβίωσή τους, οπότε κι εμείς εμπιστευόμαστε την γη και τον χρόνο με τις ταινίες μας. Οι λέξεις στο χαρτί, όπως οι σπόροι που μεγαλώνουν στην σοδειά, μεταμορφώνονται μέσα από τις λήψεις της κάμερας σε αυτό που θυμόμασταν στις μακρινές μας αναμνήσεις.”
Απλωμένο στο χρόνο και με φόντο την γη κι αυτούς που την υπηρετούν με τον πιο ανθρώπινο κι ευαίσθητο τρόπο, το “Return to Dust” μας συστήνει σε μια πανανθρώπινη και συγκινητική απλότητα ζωής, χωρίς να παραβλέπει στιγμή την απελπιστική δυσκολία της.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων