Berlinale 15: "I am Michael" - REVIEW

Στην ταινία με τίτλο “I am Michael” που προβλήθηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Βερολίνου, ο Τζέιμς Φράνκο υποδύεται τον Michael Glatze, έναν γκει ακτιβιστή, εκδότη περιοδικού και περσόνα για την ομοφυλοφιλική κοινότητα των ΗΠΑ, που κάποια στιγμή στη ζωή του, ψάχτηκε στη θρησκεία, βρήκε την αλήθεια του στο Θεό, αποποιήθηκε την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα και στράφηκε στην εκκλησία.

Η ταινία αν και περιέχει κάποιες τολμηρές σκηνές (όπως το περιβόητο ‘τρίο’  του Φράνκο με τους δύο συμπρωταγωνιστές του), εν τέλει κρατά μια μετριοπαθή στάση σχετικά με τη ζωή και την ιδιοσυγκρασία του ήρωά της, φέρνοντας στην επιφάνεια όχι τόσο τα όσα έκανε αυτός ο άνθρωπος, όσο σε αλληγορικό βαθμό ζητήματα που απασχολούν το άτομο σήμερα όπως η ανθρώπινη ύπαρξη και, κυρίως, η ταυτότητα.

Ο Τζέιμς Φράνκο, σε έναν σχετικά αδιάφορο ρόλο, χωρίς να παίζει άσχημα, ωστόσο δεν καταφέρνει να δώσει τη δυναμική που χρειάζεται μια ταινία τύπου ‘biopic’ για να γίνει σημείο αναφοράς στο είδος της.

Ενδιαφέρουσα θεματολογία, αξιοπρεπής σκηνοθεσία, με τους συμπρωταγωνιστές του Φράνκο να παίζουν καλύτερα από τον ίδιο και έχοντας τις ευλογίες του Γκας Βαν Σαντ (συμμετείχε στην παραγωγή), η ταινία στο σύνολό της αποτελεί μια ακόμα βιογραφία που βλέπεται ευχάριστα αλλά το ίδιο ευχάριστα θα ξεχαστεί μετά από λίγο. Κρατάω σε αυτό το τελευταίο μια μικρή επιφύλαξη, διότι λόγω θεματολογίας μπορεί να έχει μεγαλύτερη απήχηση στο γκέι κοινό.

5 / 10