65ο ΦΚΘ: Το ατμοσφαιρικό και κομψά κοφτερό September Says

Σύνοψη: Αν και αδερφές, η Σεπτέμπερ και η Τζουλάι είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Η Σεπτέμπερ είναι βίαιη, αυταρχική και καχύποπτη με όλους. Η Τζουλάι είναι ήσυχη και συνεσταλμένη και φαίνεται να επιθυμεί μια ανοιχτότητα την οποία η αδερφή της βλέπει σαν απειλή. Η Σεπτέμπερ θέλει να ελέγχει τα πάντα. Η Τζουλάι φλερτάρει με την ιδέα της ανεξαρτησίας, ενώ ερωτεύεται διστακτικά έναν συμμαθητή της.

ΣΧΕΤΙΚΑΗ Αριάν Λαμπέντ στο 8ο Φεστιβάλ του WIFT GR

Οι δυο τους έχουν δημιουργήσει έναν δικό τους κόσμο, τον οποίο η μητέρα τους Σίλα (Rakhee Thakrar) αδυνατεί να διαχειριστεί και να ελέγξει, ακόμα κι όταν το προσπαθεί.

Όταν η Σεπτέμπερ αποβάλλεται για πολλοστή φορά από το σχολείο, οι τρεις τους καταφεύγουν σε ένα παλιό εξοχικό σπίτι στην Ιρλανδία. Εκεί, οι σχέσεις τους βιώνουν απρόσμενες αλλαγές.

Άποψη: To σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ariane Labed, μετά την βραβευμένη μικρού μήκους της “Olla”, συνιστά ένα ατμοσφαιρικό και κομψά κοφτερό δράμα.

Το “September Says”, μεταφορά του γοτθικού μυθιστορήματος “Sisters” της Daisy Johnson, διερευνά την περιπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων μέσα από το πρίσμα της συνεξάρτησης και διερωτάται για τα όρια του εαυτού και την διαμόρφωσή του, για θέματα ελέγχου, εξουσίας και ταυτότητας.

Με όχημα την ηλικία της εφηβείας και την χαρακτηριστική ένταση και ρευστότητα που την διαποτίζει, η σκηνοθέτρια εστιάζει σε δύο (ή τρεις) ιδιόρρυθμες υπάρξεις και το βάρος που κουβαλούν, χρησιμοποιώντας την σωματικότητα ως ένα μέσο, μια γλώσσα που καταλαβαίνει εκείνη ως δημιουργός και την ζωοποίηση, το παιχνίδι και την ιδιορρυθμία ως έναν τρόπο να κάνουν εκείνες, οι ηρωίδες της, τον κόσμο λίγο πιο υποφερτό και δικό τους.

Η συνθετότητα και η φροντίδα με την οποία η Labed χειρίζεται το υλικό της είναι εμφανής και στο κομμάτι της εικόνας, με το πολύχρωμα μελαγχολικό και παιχνιδιάρικο σύνολο ενδυματολογικών επιλογών και σκηνικών να ενισχύει τις επιδράσεις, ενώ η εξαιρετική κινηματογράφηση συμπληρώνει τον ονειρικό τόνο και την μυστηριώδη και πολυεπίπεδη σύνδεση ανάμεσα στους χαρακτήρες.

Καθώς εξελίσσεται το “September Says”, υπάρχει μια δυσάρεστη αίσθηση τραγωδίας, μια υπόνοια για κάτι που έχει συμβεί ή συμβαίνει, που μας κρατά δέσμιους μέχρι την αποκάλυψη του τέλους. Η κορύφωση αυτή, την ένταση της οποίας καθορίζει η δουλειά του συνθέτη/sound designer Johnnie Burn (που κέρδισε πρόσφατα βραβείο Όσκαρ για την δουλειά του στην «Ζώνη Ενδιαφέροντος»), δίνει μια νέα δυναμική και ανάγνωση σε ότι παρακολουθήσαμε και επιβεβαιώνει πανηγυρικά ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο.

To ΜΟVE IT καλύπτει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για 14η χρονιά και σας μεταφέρει συνεχείς ανταποκρίσεις στο ειδικά διαμορφωμένο section του online περιοδικού μας.